Zaman değişiyor. Ahlâkın her türlü rezalet ile yok edilmeye çalışıldığı bir zamanda, iyice görüp anlamak lazım olup bitenleri. Ve bir dik duruş ile, asla belki ve keşke demeyi kabul etmeden üstün olmak, üstün kalmak…

Bu kadar yanlışın içinde doğru kalmak, ışık olmak, parlamak. Etik yönetimin geleceği günü beklemek, yönetimin üstün bir parçası olmak.

Fark edecekler artık, biliyorum. Çok az kaldı.

Yüreğini, dimağını kirletmişlere rağmen, etik bir duyarlılıkla hareket etmek. Doğruyu göstermek…

Anımsamak yaşadığımız çağın gereklerini.

Çirkinliklere inat, güzelliği önermek ve güzel olanı yapmak.

Hayranlıkla bakanlara bunun mümkün olabileceğini anlatmak. Konfüçyüs gibi doğrular ülkesinin kapısını aralamak için şansı denemek. Etik, bir gün, ki o gün yaklaşıyor, doğru bir yönetim için davet edilecek. Uzlaşmayan, bağırıp çağıran, kavga eden bütün yaklaşımlara rağmen dost kalmanın elini uzatmak, bu sakinliğin gerçek nedenini anlatmak. O küs bakışları ve o çatık kaşları yumuşatacak cümleyi kurmak. Siyaset ve politikadan uzak kalmak. Gerçek bir yönetimin etik duyarlılık ve ahlâki bilinç ile kazanılacağını belirtmek.

Hâlâ art niyetli olanlar varsa onlara iyi niyeti göstermek. Güvenmek, güvenilmek, bilinmek ve tanıdık olmak.

Değişen zamanda aynı kalmak ve üstün olmak.