1)TANRININ BİLDİĞİNİ KULDAN SAKLAMAYAN KÖYLÜ
Acımasızlığımdan değil üşüdüğümden
Küçücük ağaç seni seçtiğim.

Tadından değil yoksulluğumdan
Madımak seni seçtiğim.

Sevdiğimden değil işsizliğimden
Almanya seni seçtiğim.

İstediğimden değil korktuğumdan
Ağa seni seçtiğim.

Yaşlandığımdan değil açlığımdan
Ölüm seni seçtiğim.
FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA

2)ÇAPKIN KIZ
Kahverengi bir salon, cila, ve meyva kokan,
Kurulmuş koca iskemleye tıkınıyordum,
Bir Belçika yemeği, buyursun canı ceken,
Yeter ki karnım doysun, aldırmayıp yiyordum.

Rahattım – oh güzel çalar saatin sesi-,
Derken , mutfak açıldı, sürünmüş, sürmelenmiş
Kılık kıyafetine ise biraz boş vermiş

Yanaştı cilvelenip aşevi hizmetçisi.

İstediği tatlı bir öpücüktü sanırım
Belçikalı kızları bakışından tanırım,
Fazla çatal kaşıkları masadan topladı.

Dudak büktü gülerek çocuk bir yüzle bana:
Bastırıp parmağını şeftali yanağına,
“Buramı üşütmüşüm, dokun anlarsın” dedi.
(Charleroi 1870) ARTHUR RIMBAUD
Çeviren; Erdiğan Alkan

3)KARANFİL
güneşlemek pazarına hoş geldiniz
gözlerinizden anlıyorum içiniz milyonlarca güneş
bakın elleriniz de ne güzel mimoza kokuyor
siz muhakkak guzelliğin ülkesinden geliyorsunuz

bileceksiniz büyük nedenler sokağını
hani şu hüzünleri satınaldığımız liman
şimdi biliyor musunuz
kocaman vapurlar kalkıyor oradan

bakıyorum gözleriniz de nasıl karanfil
ben gözlerinizde başlayan liman
hadi durdurun vapurlarınızi lütfen
bu hüzünlerin bittiği liman

siz bilmezsiniz ben ne kaybettimse
hep ilkelliğimden kaybettim
adımı kaybediyor gibiyim şimdi de
demin burada binlerce karanfil satan çocuk nerede

(İstanbul, 1959) GÜRAN TATLIOĞLU

Bu yazı 469 defa okundu.

Ad Soyad E-Mail