Yılmaz Simav, tam bir Balıkesir sevdalısı…

İstanbul Hukuk Fakültesi ve İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsü mezunu.

18.10.1935, Balıkesir Karaoğlan doğumlu Simav, çok yönlü bir kişiliğe sahip. Edebiyat ve şiirin yanı sıra müzikle de yakından ilgileniyor. 

Balıkesir Belediyesi belediye başkan yardımcılığı ve başkan danışmanlığı görevlerini de yürütmüş, önceki yıllarda.

Balıkesir Yazarlar ve Şairler Derneği'nin(BAYŞAD) onur üyesi.

1991 yılından bugünlere dek Balıkesir ve Balıkesir insanını konu alan köşe yazıları yazan Simav'ın yazılarını, benim de yazdığım Balıkesir'in “Yeni Haber”de zevkle okurum. 

Sivil toplum kuruluşlarında önemli görevler üstlenen Simav'ın, “Şiirse Şiir Gerisi Hikâye” isimli kitabını bir solukta, zevkle okudum.

Serbest, hece ve aruz ölçüsüyle kaleme alınan şiirlerin ve kitabın sonundaki öykülerin hemen hemen hepsi gözleme dayalı. İnsan odaklı, yaşama sevincini yansıtan, son derece akıcı.

Şiir, edebiyatın bence en zor dalı. 

Ahmet Haşim, “Şiir, bir hikâye değil, sessiz bir şarkıdır” der, şiiri tanımlarken…

1. Costeau ise “Ne masayı anlatacağım diye masa sözcüğünü kullanacaksınız, ne kuşu anlatacağım diye kuş sözcüğünü, ne de aşkı anlatacağım diye aşk sözcüğünü” der.

İşte Simav, şiir denen bu önemli edebiyat dalının üstesinden başarıyla geldiğini kanıtlıyor, kitabında…

Asıl saygı duyulması gereken nokta ise Yılmaz Simav'ın, 86 yaşında olmasına karşın üretkenliğini ve topluma katkı sağlama azmini ısrarla sürdürmesi.

Yazımı, Yılmaz Simav'ın, “Kentte Gün Batımı” isimli dizeleriyle sonlandırıyorum:

“Ufukta tutunamadı güneş

Birden kaydı

Dağların arkasına

Kararmasıyla havanın

Kent bürünürken bu gidişin yasına

O ise sürüdüğü ışıklarını

Ardınca yaydı

Alabildiğine geniş ve derin

Artık

Ahengi vardı gökte

Uçuşan renklerin”