I.G.FARBEN, SIEMENS ve OTTO WOLF büyük Alman bankaları ve iki Ingiliz yatırımcı ile birlikte 1934 öncesinde Metallgesellschaft şirketini kurdu. Bu firmanın Lonza Electric Works ve İsviçre’deki Valais kantonundaki kimya fabrikaları üzerinde çok büyük etkisi vardı. Ayrıca ayni firma Silesia’daki Begwerke und Hütten A.G. şirketini kontrol ediyordu. Begwerke und Hütten, ünlü Vereinigte Karsten
– Centrumgrube’un ve bir çok başka demir madeni işletmelerinin sahibi idi.

Metallgesellschaft Ispanya’da ihtilalci liderlerden, 1898 doğumlu CEDA – Spanish Confederation of the Autonomous Right- ‘ın başkanı, kısa bir süre bakanlık da yapmıs olan , Jose Maria Gil – Robles ile 1934’denberi temas halinde idi ve Gil Robles firmaya Ispanya madenleri ile ilgili imtiyaz vereceğini teyit etmişti. Bunun üzerine Metallgesellschaft Italyan firmalarıyla birlikte Ispanyol madenlerinin işletilmesi için ayrı bir şirket kurdu. Böylece Ispanyol madenleri ile Almanya , İngiltere, Fransa ve
Isveç’e maden konusunda bağlılıktan kurtulmuş olacaktı.
Bu işbirliği çerçevesinde Almanya, konusunda uzman , mühendis ve danışman olarak Ispanya’ya bir çok Alman teknik adam gönderdi. Ispanya’da bakır, demir,kalay, grafit ve antimuan araştırmaları hızlandı. Peoples Front 1936 seçimlerini kazanınca , faşist isyanı organize eden General Sanjuro Hitler hükümetinden , Berlin’den ,silah ve asker talebinde bulundu. Nazi tekelleri ihtiyaç duydukları madenlere Ispanya’da sahip olduklarından , Hitler Sanjuro’nun talebine olumlu karşılık verdi
Krupp’un Ispanya ile ilgisi , Franco’nun sağ kolu Maliye Bakanı , Ispanyol milyonerlerinde Juan March ile yakın ilişkisi olmasındandı. March, Krupp’ın yakın bağlantısı olduğu the Union Naval de Lavante şirketinin sahibi idi. Franco’nun kontrol altına aldığı Basque bölgesindeki Fabrica de Mieres ve Bilbao’daki Orconera Iron Company ve bir çok demir madeni işletmeleri Krupp’ın direktörlerinin kontrolunda ve yönetiminde idi. Ve onlar o günlerde Ispanya’nın gerçek sahipleriydi. Finansman çarı
Otto Wolf ise Jaen ve Vilches bölgesinde yedi gümüş ve kurşun madeni sahibi idi.
Büyük elektrik şirketlerinin de Ispanya’da önemli çıkarları bulunuyordu. Bunlardan en önemlisi the Compania Hispano – Americana de Electiricidad of Madrid idi. Krupp bu şirkette Juan March’la ortaktı. Yönetim Kurulunda ise Deutsche Bank temsilcisi ve A.E.G’ni yönetim kurulu başkanı bulunuyordu. Ayrıca Ispanyol aristokrasisinden ayni isimli bankanın sahibi Marquis de Urquijo ve Franco’nun Londra büyük elçisi Duke of Albao bu şirketle ilişkiliydi. Baron Carl von Siemens de the
Siemens Industria Electrica şirketi ile Ispanyol pazarında büyük bir pay sahibi di.
Alman baronlarının Ispanya ile ilgili korkusu the Spanish People’s Front hükümetinin kendilerine verilmiş olan imtiyazları geri alması, Ispanyol yeraltı kaynaklarının İspanyol halkına ait olduğunu ilan etmesi ihtimali idi. Bu nedenle faşist bir isyanın gerçekleşmesini talep ettiler ve planladılar. Bunun başarısızlığı görülünce doğrudan müdahaleye karar verdiler. Alman havacıları Ispanyol kasaba ve köylerini bombaladılar. Bu bombardmanların sonucunda binlerce sivil kadın , erkek ve çocuk ve Ispanyol askeri öldü. Bütün bunlar Almanların Ispanya’daki demir ve diğer maden rezervlerindeki tekelini korumak için yapılıyordu. Böylece Hitler’in en ölümcül düşman gördüğü Fransa karadan
çevrilmiş olacaktı. Daha önce Fransa lehine kaybedilmiş olan maden kaynaklarını Alman milyonerleri hiç bir zaman, unutmamıştı (Behrend 2, 187)