1)ÖZLENEN

Gönlümde oturdum da hüzünlendim o yerde

Sen nerdesin , ey sevgili, yaş günleri nerde!

Dağlar ağarırken konuşmuştuk tepelerde

Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!

Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi

Hülya gibi yalnız gezinenler köye indi

Ben kaldım , uzaklarda günün sesleri dindi

Gönlümde hayalet gibi , ben kaldım o yerde.

                   YAHYA KEMAL BEYATLI ( 2.12.1884 – 1.11.1958)

 (Yahya Kemal bu şiiri Nazım Hikmet'in annesi Celil'e Hanıma olan

Aşkını sonlandırdığı sırada yazmıştır )

2)ROKOKO

İşaret parmağını bir bina

İtalyan Bankasına bitişik

Uzatıp derdi burdan git

Ordan giderdim işim ne

Yokuşa kurulmuştu Galata

Kulesiyse hemen şurda

İçlenir dururdu koca ayı

Uymuş bir gramofona

Ama yine kıskandırırdı

Çizdiğim bütün Eyfel'leri

Korseli A'lar halinde

Ben Paris'teyken mektuplarıma

Yine de kıskandırırdı ya

Demem o deme değil aslında

Bir kız vardı sarışın

Hisseli bir tiyatroda

Ah şimdi bunlar rokoko

Yalnızım bir de uzaktayım

Hani ölmek işten değil

Matmazel Ay da olmasa

          CEMAL  SÜREYA (1931 – 9.1.1990)

3)ANSIZIN

Bak sen şimdi oturuyorsun

Senin ne güzel de oturmaların oluyor

Gözlerin eski bir müziği okşuyor

O dönen eski plakta

Neden değişir rengi ellerinin

O bilinen gerçeğe dokundukça

Bak sen şimdi düşünüyorsun

Senin ne güzel düşünmelerin oluyor

Döndükçe o eski müzik o eski plakta

Ansızın neden değişir rengi gözlerinin

                   GÜRAN TATLIOĞLU

                  (Philedelphia  10.8.1970)