1)BİR YOLCUYA

Dur yolcu ! Durmadan gelip bastığın,

Bu toprak bir devrin battığı yerdir.

Eğilde kulak ver, bu sessiz yığın,

Bir vatan kalbinin attığı yerdir.

Bu ıssız gölgesiz yolun solunda

Gördüğün bu tümsek , Anadolu'nda

İstiklal uğrunda , namus yolunda

Can veren Mehmed'in yattığı yerdir.

Bu tümsek , koparken büyük zelzele

Son vatan parçası geçerken ele

Mehmed'in düşmanı boğduğu sele

Mübarek kanını kattığı yerdir.

Düşün ki haşr olan kan, kemik, etin

Yattığı bu tümsek , amansız, çetin

Bir harbin sonunda bütün milletin

Hürriyet zevkini tattığı yerdir.

     HALİL NECMETTİN ONARAN (1.1.1902 – 17.8.1968)

2)SÜPÜRGENİN ÖLÜMÜ

Süpürge otuydum fidanlıkta büyüdüm

Ağalar gibi el üstünde taşındım

Sıkıldım kılpıranga yaylarında gezindim

Şehre indim dükkanlarda kuruldum

Gelin eline düştüm odalarda kırıttım

Üç hafta uyumadım bay damada süründüm

Çöp tenekesine girdim en sonu beslemeye darıldım

             SALAH BİRSEL (1919 – 10.3.1999)

3)GÜZELLİK

Kapı sürgüsünde uyuklar zaman,

Karanlık çatılar altında ömür;

Güzellik gölgeli yeşil dallardan

Bir nisan yağmuru gibi dökülür

Güzellik büyülü bir ev baharda

Sakin bir denize gurubu çizen;

Güzellik , kimsesiz geçen anlarda

Issız kıyılarda görünen yelken.

                      YUSUF MARDİN (16.3.1916 – 6.1.1995)