Yazımın başlığına bakarsanız ‘'dünya kız çocukları günü de neymiş!‘' diyenler çoookkk... 

         Kendisini doğuran, büyüten kadının da bir zamanlar küçük bir kız olduğunu unutanların cümlesidir bu ve benzerleri.

         Dünya Kız Çocukları Günü, her yıl 11 Ekim'de ve dünya çapında kutlanan bir gün. Türkiye, Kanada ve Peru tarafından yapılan girişimler sonucunda, 2012 yılında Birleşmiş Milletler tarafından alınan bir kararla, kız çocuklarının cinsiyetlerinden ötürü maruz kaldığı eşitsizlik konusundaki farkındalığın artırılması amacıyla kutlanmaya başlandı. 

         Peki durum ne? Kutlanan günde yapılan kadar. Yani, çekilen ve paylaşan fotolardaki yazılarla, bir düşünceyi ya da duyguyu ifade etmek için kullanılan küçük dijital karakterler ki bildiğimiz ismiyle emojiler. Ötesi yok ...         

         Böyle mi olmalıydı? Elbette hayır. Bugünün kız çocuğu, yarının genç kızı, annesi ve ananesi.        

          Kız çocukları, eğitimlerini; yoksulluk, ailelerinin izin vermemesi veya evlilik nedeniyle yarıda bırakmak zorunda kalıyor. Cinsiyetçilik ve eşit olmayan görev dağılımı oldukça küçük yaşlarda başlıyor. Kız çocuklarının ev işlerine harcadıkları uzun saatler oyun oynayabilecekleri, arkadaşlarıyla vakit geçirebilecekleri, ders çalışabilecekleri, kısaca çocukluklarını yaşayabilecekleri zamandan çalmış oluyor.

         Önemli olan kız çocukları için yapılan ayrımcılığı ortadan kaldırmak. Eşitliği savunmak ve kızlarında birçok alanda başarılı olacağını göstermek. Günümüzde, dünyada yapılan ayrımcılık azalmış olsa da geri kalmış ve yeni gelişmekte olan ülkelerde bu ayrımcılık devam etmekte. Kız çocuklarına yapılan ayrımcılığın önüne geçmek ve kız çocuklarının hayatta ki konumlarını arttırmak için tüm kız çocuklarının hayallerini gerçekleştireceği bir dünya yaratmak gerekiyor.

         Gün geçmiyor ki yeni bir haberle sarsılmayalım. Her geçen gün yeni ve yine acı haberle karşı karşıya kalıyoruz. Kimi koca şiddetine, kimi baba şiddetine, kimi tacize, kimi de karşılık vermediği bir gencin şiddetine maruz kalıyor, ölüyor. Hatta gün geliyor, bütün bunlara tahammül edemeyerek ölümü seçiyor.

         Mutlu kız çocukları; eşitliğe önem veren aile ortamında yetişen, iç dünyalarına saygı gösterilen, güvenli bir ortamda yetiştirilen çocuklardır. Ailesinde bu güveni hisseden çocuk hayatı daha kolay keşfeder, daha kolay ayakları üstünde durmayı öğrenir ve vicdan mekanizması gelişen bir birey olur.

         Sosyal hayata dair problemlerin pek çoğu, kişilerin çocukluk dönemindeki yanlış anne ve baba tutumları neticesinde oluşmaktadır.

         Fazla otoriter veya tamamen serbest bırakan aile yapıları içinde büyüyen kız çocukları ya stresli, kendine güveni olmayan, sürekli eleştirildiği için kendini değersiz hisseden ya da şımarık, uyumsuz, sabırsız, problemlerini çözemeyen ve toplum tarafından dışlanan bireyler olmaktadır.

         Daha bunun gibi pek çok yanlış tutum ve davranışların olduğu ortamlarda yetişen kız çocukları maalesef hayata hazır olmadan, yarım ve eksik bir anne olmakta ve yetiştirdiği çocukları da yine eksik kişilikli olmaktadır.

          Bugünün anne ve babalarının en büyük problemi, kendi değerlerini ve doğrularını çocuklarına aktarmakta büyük sıkıntı çekmesidir. Bu konuda birçok aile sınıfta kalmış durumdadır. Anne ve babaların çocuk yetiştirmeyi, amaç haline getirmesi şarttır. Çocuklar zaten kendileri büyüyor demek en büyük yanlıştır ve de ‘'dünya kız çocukları günü de neymiş!‘' diyenlere fırsat vermiş olur.