‘Kim ‘Anlı… şanlı… falan…filan' diye, ‘Şu kadar su aktı, şu kadar elektrik geçti' diye nutuk atıyorsa bu rakamları önüne uzatalım bakalım ne diyecek' diye sorgulayan, Okay Gönensin'in yine Sabah'taki köşesinde verdiği bilgilere göre, AB ve Türkiye bir çok konuda aşağıdaki gibi karşılaştırılabilir (Gönensin; 23.03.2002). 20 yıl önce;
Orada kişi başına yıllık gelir 22.500 dolardır.Burada kişi başına yıllık gelir 2.500 dolardır.
Orada Enflasyon yüzde 2,4'tür.Burada enflasyon yüzde 67'dir.
Orada her bin kişinin 461 otomobili var.Burada her bin kişinin 68 otomobili var.
Orada her ülkede yılda 25 bin bilimsel makale yayınlanır.Burada yılda 4 bin bilimsel makale yayınlanır.
Orada nüfusun yüzde 33'ü bilgisayar kullanmaktadır.Burada nüfusun yüzde 3,5'i bilgisayar kullanmaktadır.
Orada üniversitelerde bir öğretim üyesine 40 öğrenci düşmektedir. Burada bir öğretim üyesi 1.500 öğrenci yetiştirmeye çalışmaktadır.
Orada eğitime kişi başına yılda 1.000 dolar harcanmaktadır.Burada eğitimi kişi başına yolda 110 dolar harcanmaktadır.
Orada ulusal gelirin yüzde 7'si eğitime harcanmaktadır.Burada ulusal gelirin yüzde2,5'i eğitime harcanmaktadır.
Orada asgari ücret bir kişinin temel ihtiyaçlarının karşılamaktadır.Burada asgari ücretle işe gidip bir ekmek yemek mümkündür.Orada vergiler sürekli indirilmektedir.Burada vergiler sürekli arttırılmaktadır.
Türkiye'deki nüfusun, Batılılarca düşünüldüğü gibi büyük çoğunluğu esmer değildir. Nüfusun yüzde 46'sı buğday tenli, yüzde 24,3 esmer, yüzde 30 beyazdır. ‘Neredeyse bıyığı terleyen herkes bıyık bırakır. (Milliyet Gazetesi, 13.10.1985) 15 yaşın üzerindeki erkeklerin yüzde 66,8‘i bıyıklıdır. Kadınların yüzde 60'ı bıyıklı erkekleri beğenmektedir.' Bir giydi mi donu fanilayı kolay kolay çıkartmayan, iç çamaşırına âşık bir yapımız var. ‘Haftada bir yıkandığını söyleyenler de nüfusun yarısını bulmaktadır, yüzde 46'dır. Bunlardan 11'i de hamama gitmektedir. Belki sık yıkanılmadığı için olacak sık sık çamaşır da değiştirilmemektedir. Örneğin her 100 kişiden 46'sı haftada bir yıkandığını söylerken, haftada bir çamaşır değiştirdiğini söyleyenlerin sayısı 100 kişide28 kişiyi geçmemektedir. ‘Milliyet Gazetesi 16-19 Ekim 1985) (Ceyhun; 1993, 212-213). Belki o günlere göre son yıllarda, söz konusu oranlarda değişme olmuştur. Fakat genel durumu değiştirici bir nitelik taşımadığı sanılmaktadır.
İngiltere ve ABD'de çoğunluk her gün sabah duş yapar ve çamaşır değiştirir. Batı ülkesindeki çoğu kişi de günde sabah ve akşam olmak üzere iki kere duş yapar. Her sabah dişini fırçalamayan, ayakkabısını kendi boyamayan, sakal traşı olmayan, yakası temiz gömlek giymeyen insan oranı çok düşüktür.
Zülfü Livaneli Sabah'taki bir yazısında bir ülkeyi anlamak için, Metin Toker'in belirttiği gibi ‘Sorunları nasıl tartıştığımıza bakmak gerekir' yöntemine ek olarak iki ölçü daha ekleniyor: (Livaneli;19.03.2002)
‘Uçak inişe geçtiği zaman aşağıda görülen kentin planlı ya da karman çorman oluşu ve ‘trafikte insanlar durmadan şerit değiştirmeye ve birbirinin yolunu kesmeye çalışıyorsa, o ülkenin diğer alanlarında da durum aynıdır demektir.' diyor ve ekliyor ‘bir ülkede hoparlörden yayılan müzik, kulağı alışmamış insanlarda kaçıp canını kurtarma isteği uyandırıyorsa, ruhlar kirlenmiş demektir. Buna hoparlörden yayılan ve kilometrelerce uzaktan duyulan ezan seslerini de eklemek gerekir.' Bu hatta dinin kutsal yanına hakaret niteliği bile taşımaktadır.
