9 Mayıs 1718 ile 1.Ekim 1730 arasında on iki yıl sadrazamlıkta kalan Damat İbrahim Paşa (1660 – 16.10.1730) gücünü Pasarofça barışında , Lehistan ve Avusturya ile yaptığı anlaşmalarda ve Avrupa'yı tanımanın gereğine inanmakta gösterdi. Bu nedenle İstanbul'daki Avrupa elçileriyle sürekli ilişkiler kurdu. İlk kez Osmanlı Devleti Avrupa'ya elçiler göndermeye başladı. Elçi gönderme konusunda her şey 9 Ekim 1719 günü Bab-ı Ali'deki Fransız elçisi Marki de Bonnac ile İbrahim Paşa arasında Paşa'nın Boğaziçi'nde yeni yaptırdığı konağındaki görüşme ile başladı. Sadrazam orada ilk kez ‘'Padişahın Fransa'ya elçi göndermek niyetinde olduğunu''açıkladı. Bu fikir Bonnac'a göre çok yeni ve olağanüstü göründü. Buna inanmamıştı. Bu düşünceyi sadrazamın düşüncesinin hafifliğine verdi. Kimseye bundan söz etmedi. Bu görüşmeden ne kendi saray erkanının, ne de yaşı küçük olan XV. Louıs'nin naibi Orleans dükü kraliyet prensinin , ne de Cambrai başpiskoposunun ve 1717'den beri Fransız Dışişleri Bakanı olan Dubois'nin haberi oldu. (İlk Osmanlı Sefiri 28 Mehmet Çelebi'nin Hatıralarına Önsöz yazan, Gilles Veinstein,21)
Çelebizade Mehmet Efendi (1720 -1721) Paris'e, Maliye müsteşarı İbrahim Paşa (1719) Viyana'ya ,Niş'li Mehmet Ağa (1722 -1723) Moskova'ya, Mustafa Efendi(1730) Viyana'ya ve Mehmet Efendi (1730) Lehistan'a elçi olarak gönderildiler. Daha sonraları Yusuf Agah (1793-1797) ve İsmail Ferruh (1797 – 1800) Efendiler İngiltere'ye , Seyyid Ali (1797 – 1802) Halet (1803 -1806)ve Muhib (1806 -1811)Efendiler Fransa'ya ve İbrahim Atıf Efendi (1797 – 1800) Avusturya'ya gönderildiler. Yalnız diplomatik ve ticaret anlaşmaları imzalamak amacı ile değil ayni zamanda Avrupa diplomasisi ve askeri gücü hakkında raporlar göndermekle de görevli idiler. Osmanlılar artık Avrupa'daki iç gelişmelerden habersiz yaşayamayacakları gerçeğini kabul etmişti. Venedik Konsolosu'nun raporuna göre ;
‘'Damat İbrahim Paşa tam bir devlet adamıydı. ‘'Diktatör değildi. III: Ahmet'in dikkatini başka yerlere çekip onu hareketsizliğe itiyordu. İbrahim Paşa'nın yöntemler basit, tutarlı ve açık değildi. Çelişen karakteristiklerinin bir toplamıydı. Zaman zaman büyük enerji gösterir ,birkaç kişi ile divanı toplar, resmi toplantılar , gizli konuşmalar yapar, savaş hazırlıkları emreder, baruthaneyi ziyaret eder, denize tekne indirir, binaların yapımını denetler, eğlenceler planlardı. Durum işin geçiktirilmesini gerektiriyorsa aktif olduğu kadar pasif kalır , yalnız eğlence ile ilgilenirdi. Ciddi, yumuşak, ilgisiz görünür, bir diplomata ilgi gösterir ya da ona ilgisiz kalabilirdi. Kamu oyuna haberleri canı isterse bildirirdi.''
