Yazımın başlağı büyük olasılıkla okurlardan yüzde doksanı için, belki de daha fazlası için, bir anlam taşımıyacaktır. ABD’de yapılan bir ankette de Amerikan halkının yüzde 66’ sının bu ismi bilmediği ortaya çıkmıştır. (The Sunday Times Magazine 17.2. 2019). Oysa insanlık tarihinin en korkunç soykırımı olan Yahudi Soykırımı’nın - Holocaust’un – en önemli kısımlarının gerçekleştirildiği toplama ve ölüm kamplarının en büyüğü olan Auschwitz – Birkenau kampıdır. Bu kampta 200.000’i çocuk,
çoğu Yahudi 1.1 milyon kişi kurşunlanarak, aç bırakılarak ya da gaz odalarında zehirlenerek öldürülmüştür. 1933 -1945 arasında Almanya’da Führer’in ,Hitler’in yüce liderliğindeki Nazi yönetimi 6 milyon Yahudi’yi Almanya dahil çeşitli ülkelerden toplamış ve onları Polonya ve Almanya’da kurduğu toplama ve ölüm kamplarında yok etmiştir. Yahudilerle birlikte 500.000 Avrupa Çingenesi, homoseksueller, engelli ihtiyarlar, düşük ırk kabul edilen Polonyalılar, Rus harp esirlerinin bir kısmı da
ayni metodlarla ölüme gönderilmiştir.
24 Şubat’da Holocaust’ta ölenlerin 75. Yılı olduğu için çeşitli ülkelerde anma törenleri tertip edilmiş ve konu ile ilgili sergiler açılmıştır. Istanbul’da Neve Şalom Sinagogu’nda da bir Holocaust sergisi düzenlenmiştir. Gazetelerimizde bu günlerde Holocaust’la ilgili bir habere pek rastlanmamıştır.
Insanlık tarihinin en büyük facialarından biri hakkında duyarsız kalınmıstır. Hangi din ve ırktan olursa olsun insanların uğradığı bu felaketi hatırlamak bir insanlık görevi kabul edilmelidir.
Almanya’da Yahudi düşmanlığı Hitler yönetiminden çok önce, Birinci Dünya Harbi’nden bile evvel başlamış fakat derinde olan bu düşmanlık su yüzüne çıkmamıştır. Almanya’nın Birinci Dünya Harbi’ni kaybetmesi ve sonrasında Almanya’nın içine düştüğü politik ve ekonomik kaos ortam , bu düşmanlığı arttırmıştır. Hitler’in başına geçtiği Nazi partisi ve Hitler harbin kaybedilmesinin, uluslararası Yahudi komplosu olduğunu, Almanya’nın geleceğinin ancak bu düşmandan kurtulmakla mümkün
olabileceğini savunmuştur. Alman ulusu, ari ırk, üstün ırkdır. Bu ırkı kirleten, saflığından çıkaran düşmanların, en başta Yahudilerin yokedilmesi gereklidir. Diğer ırklar, üstün Alman ırkının hizmetinde olmalıdır. Alman ırkının mevcut sınırlar içinde rahat yaşaması, alan yeterli olmadığı için, neslini sürdürebilmesi mümkün değildir. Sınırların doğuya doğru genişletilmesi gereklidir. Bunları yapmak için fazla zaman yoktur. Saat 12’ye 5 kalmıştır. Almanya’nın büyük bir hızla bunları
gerçekleştirebilmesi ancak Führer’in, yüce lider Hitler’in hayatı süresince mümkündür. Sosyal Darwenizm geçerlidir. Doğada olduğu gibi güçlü devletin yaşama hakkı vardır. Güçsüz kaybolmaya mahkümdur. Bu düşünceler Hitler’in ve Nazi partisinin temel ideolojisi olmuştur.
Birinci Dünya Harbi sonrasının pesimist, yoksul ve ülkenin nereye gittiği bilinmeyen ortamında bu ideoloji halk tarafından büyük destek görmüştür. Hitler, ümitsizlik içinde çırpınan ve halka fazla şey vaad edemeyen diğer parti liderlerinden farklı olarak Almanya’nın kaosdan çıkabileceğini ve güçlü bir ülke haline gelebileceğini, Versaille anlaşmasının ağır yükünden kurtulabileceğini, zincirlerini kırabileceğini savunarak halkı kendine çekebilmiştir. Bu başarısında 20.yüzyılın propaganda sihirbazı kabul edilen Dr.Joseph Goebbels’in büyük rolü olmuştur. Nazi Almanya’sının aşağı ırk kabul ettiği etnik guruplardan korunmak ve temiz , bozulmamış bir
Alman ırkı yaratmak için, özellikle Yahudilere karşı başlatılan toplu öldürme hareketleri 20 Ocak 1942’de Berlin yakınlarındaki Wansee gölü kıyısında yapılan toplantıda kurumsal ve resmi bir nitelik kazandı. Alman Güvenlik Servisinin ve Alman Güvenlik Polisi’nin başı Reinhard Heydrich’in organize ettiği ve yönettiği bu toplantıya Nazi devlet yönetimi temsilcileri, SS ve Nazi partisi ileri gelenleri katıldı.
