Kore şehidi, Bandırma evladı Mehmet Günenç'i şahadetinin 71. yılında saygı ve rahmetle anıyorum.
Yıllardan beri Bandırma'da, hiçbir etkinlikle Günenç'in anıldığına tanık olmadım.
Bandırma'da, yıllardan beri festivaller düzenlenir. Birinde olsun, “Şehit Mehmet Günenç” konulu bir söyleşi, panel veya anma programı gerçekleşmedi.
Gelelim, Mehmet Günenç'in ismini taşıyan lisemize…
Önceki yıllarda sadece bir-iki kez anma gerçekleşti, bu lisede, Şehit Mehmet Günenç anısına…O da, Mehmet Günenç'in yeğeni, emekli öğretmen Faruk Kayapalı'nın, dayısının anısını yaşatmak için yıllardır süren çabalarıyla, derslere giriş öncesinde, bahçede toplanan öğrencilerin önünde, adeta yasak savma niteliğinde. Oysa bu lisenin yöneticilerinin, Mehmet Günenç'in vefatının yıldönümlerinde çok daha iyi hazırlanmış, ciddi, Bandırma'da ses getirecek anmalar gerçekleştirmesi gerekmez miydi?
Yine bu lisede, her yıl, eğitim-öğretimin başladığı günün ilk dersi, “Şehit Mehmet Günenç” için ayrılamaz mı?
Bugün, bu lisede eğitim-öğretim gören öğrencilere şöyle bir sorun bakalım, “Mehmet Günenç kimdir, nerede şehit olmuştur?” diye. İnanın, neredeyse tamamına yakını bilmez. Pek çoğu da bölücü örgütle mücadelede şehit olduğunu sanır.
İnanın, Onun vefat günü olan 22 Nisan'larda, Şehit Mehmet Günenç'e bu vefasızlık içimi acıtıyor.
Yazıma, bu lisede öğretmenlik yaptıktan sonra emekli olan resim öğretmeni Ali Dülger'in, “Şehit Mehmet Günenç” isimli şiiriyle son veriyorum:
“Bu gece hülyalı bir sevgili sanki 402 rakımlı tepe
Tanıdığımızdır bizim, iletsin destanımızı memlekete
Bu tepeyi vermek olmaz, gerekirse burada ölmeli
Türk'ün ne yaman olduğunu bütün dünya görmeli
Topçusundan ateş istiyor Mehmet, kendi sahasına
Düşmanı yok etmek için, kendi yok olma pahasına
Düşman içimizde, sürülerle, vuruşma boğaz boğaza
Üzerimize ateş ediniz, şanımıza yaraşır böyle bir gaza
Göğsünde kırmızı güller açtı, vuruldu birden Mehmet
Gürledi son anında, yaşasın vatan, yaşasın millet
“Vuruşun yiğitlerim” diyordu hâlâ o asil, o heybetli ses
Vatandan uzakta, böylesine verildi son nefes
Sen aziz şehidim, Kore'de ölümsüzleşen yiğit Mehmet
Ölümsüz kalan adınla sonsuz uykunda daima rahat et
Senin gibi yiğitlerle duyuldu, dünyada Türk'ün sesi
Adını gururla taşıyor şimdi,
Şehit Mehmet Günenç
Bu gece hülyalı bir sevgili sanki 402 rakımlı tepe
Tanıdığımızdır bizim, iletsin destanımızı memlekete
Bu tepeyi vermek olmaz, gerekirse burada ölmeli
Türk'ün ne yaman olduğunu bütün dünya görmeli
Topçusundan ateş istiyor Mehmet, kendi sahasına
Düşmanı yok etmek için, kendi yok olma pahasına
Düşman içimizde, sürülerle, vuruşma boğaz boğaza
Üzerimize ateş ediniz, şanımıza yaraşır böyle bir gaza
Göğsünde kırmızı güller açtı, vuruldu birden Mehmet
Gürledi son anında, yaşasın vatan, yaşasın millet
“Vuruşun yiğitlerim” diyordu hâlâ o asil, o heybetli ses
Vatandan uzakta, böylesine verildi son nefes
Sen aziz şehidim, Kore'de ölümsüzleşen yiğit Mehmet
Ölümsüz kalan adınla sonsuz uykunda daima rahat et
Senin gibi yiğitlerle duyuldu, dünyada Türk'ün sesi
Adını gururla taşıyor şimdi,
Şehit Mehmet Günenç Lisesi”
