Bandırma Belediyesi, sürmekte olan “31. Uluslararası Bandırma Kuşcenneti Kültür ve Turizm Festivali” içinde çok doğru ve radikal bir karar aldı. Cumhuriyet meydanında yapılan etkinlikler ve konserlerde protokol bölümü kaldırıldı. Protokol üyeleri de artık bu meydandaki etkinlik ve konserleri sade bir vatandaş gibi ayakta izleyecek.

Doğru ve yerinde bir uygulama…Çünkü festivalin başladığı 1987 yılından bu yana yapılan uygulamaya göre, cumhuriyet meydanındaki etkinlikler ve konserler sırasında geniş bir bölüm, demir çitlerle çevrilip, protokol için koltuklu-sandalyeli ayrılıyordu. Bu eski uygulamada halk, sahneye çok uzak kalıyor, etkinlik ve konserleri çok uzaktan izlemek zorunda kalıyordu. Şimdi, çok iyi oldu. Protokol bölümü ortadan kalkınca halk, hem sahneye çok yaklaştı ve sanatçılarla bütünleşti. İşte herkesi büyüleyen “Anadolu Ateşi” gösterisi de, daha sonraki akşam Simge Sağın konseri de böyle bir ortamda gerçekleşti.

Bu yeni uygulama, şu açıdan da yararlı oldu. Vatandaş ile protokol arasındaki ayırım ortadan kalktı. Çünkü vatandaşlar, kendilerinin önlerinde, koltuklarında veya sandalyelerinde rahat rahat oturup, kendilerini geriye iteleyen protokol üyelerine çok kızıyorlardı. Şimdi bu durum ortadan kalktı. Böylece protokol da, saatlerce ayakta konser veya etkinlik izlemenin zorluğunu öğrendi.

Bu uygulama için Bandırma Belediye Başkanı Av. Tolga Tosun'u kutluyorum.

BU ÇINARLARI KİM YOK EDİYOR?

Konu Bandırma Cumhuriyet meydanından açılmışken, önemli bir konuya daha dikkati çekmek istiyorum.

Cumhuriyet meydanı, bu geniş konumuna dönemin Bandırma Belediye Başkanı M. Cemal Öztaylan tarafından getirildi. Alan, nedense Çin mermerleri ile döşendi ki, sürekli kırılıyor, dökülüyor. İşin en acı tarafı ise cumhuriyet meydanı bu duruma getirilirken, yöresindeki yeşillikler yok edildi. Çöl gibi bir meydan ortaya çıktı. Meydan, eski ruhunu kaybetti.

Cumhuriyet alanının bugün de çilesi bitmedi. Son günlerde, otel, restoran ve kafelerin önündeki çok büyük çınar ağacı da nedense bir anda kurudu(!) Tabii ki, bu ağacın bir anda kuruması da akıllara çeşitli sorular getirdi. Acaba bu ağaç, o yöredeki işyerlerinde ticaret yapan kişiler tarafından, mekânlarının önünü açmak için mi kurutuldu? Onların gadrine mi uğradı?

Yetkililer, bu çınar ağacının yok oluş sürecinin peşine mutlaka düşmeli.

O çınar ağacının dili olsa bu katliamı acaba nasıl anlatırdı?