Bandırma Belediyesi’nin, kendi birimleri arasında gerçekleştirdiği “Yaşasın Cumhuriyet Halı Saha Futbol Turnuvası”nın final maçının ardından kupa törenindeyiz. Törenin sunucusu sevgili kardeşim Tuncer Ertuğrul, daha önceki tören ve etkinliklerdeki sunumunu yineliyerek, “Kupayı ve madalyaları vermek üzere Belediye Başkanımız sayın avukat Tolga Tosun’u ARZ EDERİM” diyor. Aynı anonsu, kupa sunumu için belediye meclis üyesi Hüseyin Koçyiğit için de yapıyor. Bence olmuyor!
Çünkü “arz etmek” sunumu, genellikle Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesindeki törenlerde kullanılır. Bunu sivil toplumun törenlerine, sanki çok gerekliymiş gibi taşımanın bir anlamı yoktur. Onun yerine, “davet ediyorum”un kullanılması çok daha doğru ve yerindedir.
Aynı sunumu, Bandırma cumhuriyet alanında, bayramlar ve çeşitli etkinliklerin diğer sunucularında da görüyoruz. Kaymakam, Belediye Başkanı ve diğer üst düzey görevliler, konuşmaları için kürsüye ve mikrofona hep sözcüklerin üzerine özellikle vurgu yapılıp, “arz edilerek” çağrılıyor. Sanki “arz edilmeyip”, “davet edilseler”, izleyenlerin önünde küçük düşürülecekmiş, saygıda kusur edilecekmiş gibi! Sunucu, “arz ederim” derken, nedense kendisi de üst düzey protokole çok saygılı davrandığını, “davet ederim”in hafif kaldığını düşünüyor!
Yıllar öncesine dönüyorum. Bandırma’daki bayramlar ve önemli tüm etkinliklerin sunuculuğunu sevdiğim bir kardeşim olan Kemal Pireci Lisesi beden eğitimi öğretmeni Mehmet Çallıpınar yapardı. Çallıpınar da sözcüklerin üstüne basa basa üst düzey protokolü kürsüye “arz ederek” çağırırdı. Bu gelenek(!), daha sonra Bandırma’daki sunucuların üstüne yapışıp kaldı. Kendilerini bu söylemden bir türlü kurtaramıyorlar ve askeriyeye ait bir törende değil, sivil toplumu ilgilendiren bir etkinlikte olduklarını düşünmüyorlar.
Çallıpınar kardeşimin yanlış anlamayacağını tahmin ediyorum. Bandırma Kültür ve Eğitim Vakfı Özel Lisesi’nde öğretmen olarak çalıştığım dönemde Kemal Pireci Lisesi ile binalarımız yan yanaydı. Biz dersteyken o da kendi okulunun bahçesinde beden eğitimi dersini yaptırırken, sanki askeri bir liseymiş gibi davudi sesiyle öğrencilerine, “yürüyüş kararı sayılacak, say!” komutunu duyar ve “Her şey vatan için” diye bağırtarak onları yürütmesine tanık olurduk.
Buradan sevgili Çallıpınar’a sağlık ve mutluluk dileklerimi iletiyorum.
Sözün kısası şu:
Sevgili sunucu kardeşlerim. Artık bu askeri söylemden vazgeçerek, şu üst düzey protokolkonuşmaları için onları ne olur “arz ederek” çağırmayın, sadece davet edin!
