İdlib savaşı ülkede infial uyandırmıştı. Behemehâl bu olay çözülmeliydi!
Tehditle, şantajla, esip gürlemeyle bu sorun çözülemezdi...
Rusya, Esad’ın başarısı için son hamle olan İdlib’i terör örgütlerinden temizlemek istiyordu.
Böylece Suriye’nin toprak bütünlüğünü sağlamış olacaktı!
***
Elinde Soçi mutabakatının verdiği yetki vardı.
Ancak bu mutabakat gerçekleşemedi.
Rusya’ya göre, Türkiye’nin Esad karşıtı bazı örgütlerle kurduğu bağ nedeniyle Suriye’de terör örgütleriyle mücadele edilemiyordu...
***
Suriye Devleti’yle masada anlaşmak yerine Türkiye, Suriye topraklarına asker ve mühimmat yığıyor, Suriye ordusu ve Rus uçakları TSK mevzilerini bombalıyordu.
Sonuçta 56 şehit verildi. Türkiye yasa boğuldu.
***
Suriye ile karşı karşıya gelinen bu savaş mutlaka bitilmeliydi.
Çözüm için önce Rusya, Almanya ve Fransa’yla birlikte 4’lü zirve toplantısı yapılması istendi. Putin bu toplantıyı kabul etmedi...
34 askerimizin şehit edildiği vahim olay sonrasında Putin Ankara’ya davet edildi. Davet ret edildi.
Sonrasında mecburen, Moskova’ya gidildi ve Putin’le bir görüşme sağlandı.
***
6 saat sürdüğü söylenen toplantı sonrasında İdlib’te ateşkes anlaşması kabul edildi.
Ancak, Kremlin’de Rusların AKP iktidarına yaptığı muamele ve Türkiye’nin masaya getirdiği taleplerin kabul edilmemesi ülkemizin saygınlığı adına müthiş bir skandaldır!
***
Neyseki; 5 Mart’ta Moskova’da imzalanan ve Soçi mutabakatına ek olarak kabul edilen anlaşmaya göre ülkemiz adına tek kazanım ateşkesin sağlanmasıdır!
***
Anlaşmanın diğer maddelerine bakılırsa;
>>İdlib topraklarının yarısının Suriye ordusunun kontrolüne geçtiği,
>>Halep’i Şam’a bağlayan M-5 karayolunun artık Şam yönetimi denetimi altında olduğu,
>>Halep’i Lazkiye’ye bağlayan M-4 karayolunda 12 km genişliğinde güvenli koridor oluşturarak Rusların üslerine giden yolun garantiye alındığı,
>>M-4 yolunun dağlık ve yoğun HTŞ terör örgütün kol gezdiği tehlikeli kuzey sınırının güvenliğinin Türkiye’ye verildiği,
>>Düzlük ve Suriye Ordusunun kontrolündeki güney bölgesinin Rusya’ya bırakıldığı,
>>M-4 ve M-5 karayollarının kesişim noktası olan ve şubat ayı boyunca iki kez el değiştiren Serakib’in Şam yönetiminin denetimine bırakıldığı görülmektedir.
***
Kısaca Moskova buluşması; “AKP için geri bir adım ama Türkiye için yararlı ve kazançlı olmuştur!
Ve şimdilik Suriye savaşı dondurulmuştur.
***
AKP’nin talebi olan; Suriye Ordusunun ilerlediği yerden geri çekilmesi gerçekleşmemiştir. Üstelik geldiği yerde bulunan Türkiye’nin gözlem noktalarının akıbetiyle ilgili bir açıklama da yoktur.
Aslında Türkiye’nin Suriye’ye dayattığı çekilme talebi haksızdır...
Çünkü hem Suriye’nin toprak bütünlüğünü isteyip hem de kendi topraklarından çekilmesini şart koşmak büyük çelişkidir…
***
Ayrıca; göçün durdurulması, sınırlarımıza uzak bölgelerde yerleşim alanları yaratılarak bunların güvenliğinin sağlanmasıyla ilgili bir gelişme bu protokolde bulunmuyor...
Sadece “Mültecilerin ve ülke içinde yerinden edilen kişilerin güvenli ve gönüllü olarak Suriye’deki asıl ikamet yerlerine geri dönüşlerinin kolaylaştırılması” konusunda anlaşmaya varıldığı görülüyor.
***
Bu protokol; BM Güvenlik Konseyi tarafından terörist olarak tanımlanan tüm grupların ortadan kaldırılması konusunda taraflarca tam bir mutabakat sağlıyor.
Rusya’nın bu konuda ki katkısı, Türkiye ve Suriye‘nin terör örgütlerine karşı birlikte mücadele etme ortak kararı, Suriye’de var olan kaosun çözülmesi için yeni bir umut olabilir.
Ancak tüm terör gruplarının ortadan kaldırılması ve mültecilerin geri dönüşü konusu, pratikte Esad’la iş birliği yapılmadan gerçekleşemez!
***
Ayrıca gerek iç, gerekse dış göçün durdurulması Suriye’de barış ve istikrarın sağlanmasıyla mümkündür.
Bu nedenle Türkiye’nin yeni ve sağlıklı stratejisi, Esad ve Suriye Devleti’nin meşruiyetini kabul etmek olmalıdır.
