1 ) HARP POEMİ
Onlar,
Bağbozumuna gider gibi
Ellerinde sıcaklığı karılarının
Ve dağınık saçlarında rüzgar
Çekip gittiler katar katar
X
Yeni dostlar tanıdılar kara vagonda,
Tarlalara bakıp için için dert yandılar
Memleket hasretinden
x
Ve tünelin kara ağzında
Görünmez oldular
X
Çiçek açmış nar ağacı gibi
Al al oldu göğüsleri
Saçlarının en güzeli
Tel örgülerde kaldı
X
Vesikaya bağlı değildi
Taş yemek, toprak yemek, mermi yemek
Yediler deşilen gövdelerinden
Bağırları sarkıncaya dek
X

Ceplerinden çıkardıkları resimlere
Bakıp , bakıp da kanlı saçlarıi arasından
Dediler “ neylersi karıcığım
Ölüm de varmış kaderde”
X
Pençe pence kanları yerde
Kardeş kardeş uyudular
Kolları, bacakları başka siperde.
X
Anlatıyordu bu adam harbe dair,
Yüzüne abanmış barut yanığı
Sağ kolu bir cephede
Ve bir cephede bacağı
X
Onlar,
Dağınık saçlarında rüzgar
Çekip gittiler katara katar
X
Biz böyle yaşadık arkadaşım
Senden ne haber?
Zafer Hüsnü Taranan

2 ) MEZARLIK
Ve şehrin şenlığine karşılık
Susar servileriyle mezarlık
Susar ve hatırlatır bu kırık
Aynadaki hazin perişanlık
X

Sizindir , siz gafil, siz bihaber
Insanlar! Bilseydiniz ne bekler
Bir gün açmak için bu çiçekler
Ölülerin sükunu çiçekler!
Cahit Sıtkı Tarancı

3 ) DOST BULMAK
Bazen kızıp
Bıraksam şunu diyorum
Sonra beni kim avutur
Kim düşünür diyorum
Yeni bir dost bulmak
Ona alışmak
İşin mi yok
Sezer Sezin