YazıYorum (Mete Kozdağ)

      Çökmeden ve yıkılmadan ayakta kalmak için hayati tedbirleri hem elimizin ucuyla tutuyoruz hem de kısa sürede bırakıyoruz.

      Sonrasında olan ne? Unutuyoruz ama deprem yeniden hatırlatıyor.

      Gündüz veya gece, zamanı belli değil.

      Başa çıkamadığımız, kontrol edemediğimiz ve hep zamansız yakalandığımız zaman çöküyor ve yıkılıyoruz.

      Unutmak istediğimizden mi yoksa elimizden bir şey gelmediği için mi en iyi yaptığımız şeyi yapıp, görmezden geliyoruz.

      Depremde çöküyor ve yıkılıyoruz. Deprem gerçeğinde çaresiziz. Çok canlar verdik,  çok acılar çektik.

      Deprem, ‘zaman en iyi ilaç' diyerek unutulacak bir olay değildir

      Depremde çöküyor ve yıkılıyor, bir süre sonra da unutuyor ve hatırlamıyoruz.

      Depremi yaşayanlar, kendilerinin neyin beklediğini biliyor da geri kalanlar bu unutulan çaresizliğin farkında bile değil.

      06 Şubat Pazartesi günü yeniden depremle sarsıldık, çöktük ve yıkıldık.

      Bugün 07 Şubat Salı, sonrasında yeni bir deprem olana kadar unutarak çözüm bulduğumuz deprem gerçeğini, hayatımızdan çıkarıyoruz.

      Depremde;

- Çökmeden ve yıkılmadan ayakta kalmak için demirin olmalı.

- Çökmeden ve yıkılmadan ayakta kalmak için betonun olmalı.

- Çökmeden ve yıkılmadan ayakta kalmak için denetimin olmalı.

- Çökmeden ve yıkılmadan ayakta kalmak için eğitimin olmalı.

- Çökmeden ve yıkılmadan ayakta kalmak için ahlakın olmalı.

      Hayatını kaybedenlere, Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun. Ailelere sabır, yaralılara da acil şifalar diliyorum.

      Okunuyor olmak dileğiyle, saygılar.