Edebiyata gönül veren, sürekli üreten, kamu yararına, dürüst gazetecilik yapan insanlar, güzel insanlardır.
Bunlardan biri olan, gazeteci, şair, yazar Kerim Özbekler ile geçen yıl tanıştım. Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi'nde eğitim-öğretim görmek için gelen bir yakınına ev tutmak amacıyla yolu Bandırma'yla buluşmuştu.
Bandırma Gazeteciler Cemiyeti'ne gelerek benimle tanıştı ve dost olduk.
1951 yılında, Aydın'da doğan ve halen Nazilli'de yaşayan Kerim Özbekler kim mi?
Ortaokulun üçüncü sınıfından ayrılarak gazetecilik yaşamına atılan Özbekler, 4 yıl Ege Bölgesi Gazeteciler Derneği Başkanlığı, 4 yıl Nazilli Turizm Tanıtma Derneği Yönetim Kurulu üyeliği, 4 yıl Nazilli Ticaret Odası Meclis üyeliği, 7 yıl Ege Zeybeklerini Anma ve Yaşatma Derneği Nazilli Şubesi Yönetim Kurulu üyeliği yaptı.
Yenipazar'da “Efe”, Kuyucak'ta “Hizmet”, Bozdoğan'da “Fısıltı” gazetelerini çıkaran, 17 kitabı bulunan Kerim Özbekler, 25 yıllık çalışma yaşamının ardından SSK'dan emekli oldu. 1999-2006 yılları arasında dükkân çalıştırdıysa da daha sonra kapatmak zorunda kaldı.
Halen “Aydın Yazarlar ve Şairler Derneği” denetleme kurulu üyesi olan Özbekler'in birçok antolojide ve ansiklopedide öz yaşam öyküsü yayınlandı.
Kısa bir özgeçmişine yer verdiğim Kerim Özbekler, düzyazı, şiir ve araştırma başta olmak üzere edebiyatın birçok alanında eserler ürettiği gibi sosyal medya ve internet üzerinden, ülke düzeyinde açılan yarışmalar hakkında bilgiler veriyor.
Kısacası, edebiyatın, gazeteciliğin bir neferi, Kerim Özbekler…
Özbekler'i kutlamak boynumuzun borcu.
Daha nice üretken ve başarılı yıllar diliyorum, Özbekler'e…
DEPREMZEDE ÇOCUKLARINA
Bugünkü yazımın sonunda, ünü sınırlarımızı aşan, Bandırmalı değerli şair-yazar Ayten Mutlu'nun “İçimde Ağlayan Çocuk” isimli dizelerini, yaşamlarını son depremde yitiren çocukların anısı için yayınlıyorum.
“İçimde ağlayan çocuk
Buluta mı takıldı uçurtmaların?
Bayram sabahlarında
Vitrinlerde mi kaldı pabuçların?
İçimde ağlayan çocuk
Hani avucundaki uç uç böceği
Kim kopardı gözlerinden
Gülümseyen çiçeği?
İçimde ağlayan çocuk
Yarıda mı kaldı yoksa masallar
Kumlara yaptığın kaleleri
Alıp götürdü mü dalgalar?
İçimde ağlayan çocuk
Yıldızlar mıydı uzandıkların?
Neden kırık dökük dudaklarında
Sevgiden söz eden şarkıların?
İçimde ağlayan çocuk
Dinmeyecek mi hıçkırıkların?
Üşümüş yüreciğin
O kadar yalnız mısın?”
