Önce gazetelere de yansıyan bir haberi aktarmak istiyorum. Haber şu:
“Garanti ödemesi olan müteahhitler koronavirüs salgını için yapacakları bağışlar kadar miktarı vergilerinden düşecekler.” Yani ceplerinden bir kuruş para çıkmayacak. Devletin parasını devlete vermiş olacaklar. Hiç şaşırmadım…
Başlığa dönelim.
Başlıktaki ifade 1990’lı yıllarda çok söylenirdi. Türkiye’nin kötü yönetildiği 10 yılın özetiydi de denilebilir. Faizlerin tavan yaptığı, dövizin katlandığı, enflasyonun yüzde yüzleri aştığı yıllardı.
Sistem şöyle işliyordu:
Devlet paraya sıkıştıkça ki; bu durum genellikle dış borç ödeme zamanlarında olurdu. Hisse senedi, tahvil çıkarır para spekülatörünün kapısını çalar, tahvil almasını isterdi. O da devletin sıkıntısını bildiğinden sıkı bir pazarlığa girer; aldığı tahvillerin geliri kadar miktarı vergisinden düşürtürdü.
En trajikomik yanı ise devlete yüksek kârla borç veren bu rantiyeciler;
“Devletimize yardım ettik” Diyerek ulvi bir görev yaptıklarını söylerlerdi.
Neo liberal sistem de; yol da, yöntem de, kurallar da hiç değişmiyor.
Zengin devlete borç veriyor, fakir fukara çalışan emekçi, esnaf vergi veriyor.
AKP iktidar 19 yıldır ülkeyi yönetiyor ve tıkandı. O da kendisini iktidar taşıyan yanlışları yaparak kendi sonunu hazırlıyor. Muhalefetten bir adım önde giden Erdoğan artık geriye düştü.
CHP’li Belediyeler Erdoğan’ın yönettiği devletten oldukça ilerdeler.
Millete para vereceğine, ödeme garantisi verdiği müteahhitlere siz de fedakarlık yapın diyemiyor , daha da beteri devlete verecekleri vergileri muaf tutuyor.
Bu yüzden de millet kampanya konusunda sicili bozuk olan AKP iktidarının yardım kampanyasından çok CHP’li belediye başkanlarına güveniyor.
Deniz Feneri, KIZILAY-TÜRGEV-ENSAR vakfı gibi yandaş sözde yardım kurumlarına aktardıkları milyon dolarlar ortada dururken nasıl güvensin ki?