1 Mayıs, 1976 yılında yurdun dört bir köşesinde yüz binlerce kişinin katılımıyla gerçekleşmişti. Tarihler yavaş yavaş 1 Mayıs 1977’ye doğru gelirken ülkedeki kutuplaşmada
artıyordu. DİSK, 1977 İşçi Bayramı kutlamalarını organize etmek için 22 Nisan günü atılacak sloganları ve katılacak örgütleri açıkladı. 1 Mayıs günü için 20 bin DİSK işçisi, güvenlik için
görevlendirildi. Bütün bu önlemlere rağmen bazı medya kuruluşları sanki olacaklardan haberdarmış gibi manşetler atıyorlardı. 20 Nisan tarihli Ortadoğu Gazetesi “Sol, 1 Mayıs’ta
halkı galeyana getirmek istiyor”, 30 Nisan tarihli Bayrak Gazetesi ise “DİSK ve Maocu gruplar arasında çatışma bekleniyor!” şeklinde manşet attılar. Tercüman Gazetesi’nin 1 Mayıs
tarihli, Rauf Tamer’in yorumu ise “Arabalar tahrip edilecek, inşallah aldanırız ama kanlar akacak. Çeşitli solcu gruplar arasında slogan kavgasıdır bu” olmuştu.
1 Mayıs 1977 günü, Türkiye’nin her yerinden gelen 500 bin işçi Taksim Meydanına sığmamışlar ve kortejler gayet düzenli bir şekilde yürüyüşe geçmişler.
O gün Taksim Meydanı tam anlamıyla bayram yeriydi. Katılım o kadar yoğundu ki, kortejlerin alana gelmesi saatler almıştı. Saat 19.00 sularında DİSK başkanı Kemal Türkler
konuşmasını bitirmek üzereydi ki birden silah sesleri duyulmaya başladı. Taksim Sular İdaresi binasının çatısından, Inter Continental Oteli’nden ve Kazancı Yokuşu’nun girişinde bulunan
Pamuk Eczanesi’nden açılan ateşle insanlar can havliyle kaçışmaya başladı. İnsanlar kaçışırken Tarlabaşı ve Elmadağ yönünden ses bombası atıldı ve polis panzerlerle beraber
alana girdi. İnsanlar birden Kazancı Yokuşu’na doğru yöneldi. Kazancı Yokuşu’nun başında mavi renkli bir Fiat kamyonet park edilmiş. İnsanlar zaten dar olan yolda kamyonetin iki
yanından sıkışarak yokuş aşağı koşmaya başladılar. O sırada yokuşta bulunan bej renkli Renault marka arabadan makineli tüfeklerle ateş açılmaya başlandı. Daha sonra bu araçta
bulunan polis memurlarına soruşturma açıldı ve aynen şöyle savundular kendilerini;
“Üstümüze geldiler, havaya ateş ettik”
Bu olayın ardından 470 kişiyi, polis gözaltına aldı. Olayla ilgili, “Mitinge katılması izin verilmeyen grupların saldırısı”, “CIA’nın organize ettiği bir katliam”, “Derin devlet
organizasyonu”, “Maocu teröristler” gibi yorumlar yapıldı; ancak hala olayı kimin organize ettiği ve ateşi kimin açtığı konusunda olay aydınlatılamadı.
Olayların sonucunda o gün, evine zar zor ekmek götüren, çocuklarının bir isteğini alıp diğerini alamayan, emeğini satarak para kazanmaya çalışan, kapitalizmin kölesi olmuş, bu
bozuk düzene kafa tutmuş 34 kişi hayatını kaybetti; 5 kişi vurularak, 1 kişi de panzer altında kalarak yaşamını yitirdi. Yaklaşık 130 kişi yaralandı.
1 Mayıs 1977’den sonra bir daha Taksim Meydan’ında İşçi Bayramı kutlanmadı.
1 Mayıs 1977 gerçekten yükselen solun bir gövde gösterisi olmuştu. İlk defa bütün sol gruplar bir araya gelmişti. Bu olayı kimin yaptığını bilmem ancak sola bir gözdağı olduğu çok
açıktır. 1 Mayıs 1977’den geriye kalan acı ve gözyaşı oldu.