(DEVAM...)

Ülkede düzen kalmamıştı. Amansız bir İttihatçı düşmanlığı ve avı vardı. Hürriyet ve İtilâf partisi her yerde hâkim durumda idi. Devletin yönetici kadroları partinin etkisi altında idi ve padişah yanlısıydı. Padişah Vahdettin işgâl kuvvetlerini memnun ederek ülkeyi kurtaracağı kanaatindeydi. Ordunun silahları elinden alınmış bir çok asker terhis edilmiş ve ordunun asker mevcudu, Mondros anlaşması gereği çok aza indirilmişti.
Mustafa Kemal'in tahmin ettiği gibi, işgâlcilerin talepleri bitmiyordu. 30 Aralık 1918'de Venizelos, Paris Barış Konferansı'na verdiği bir muhtıra ile Bandırma'nın 25 km doğusundan Akdeniz'e inecek bir çizginin Batısında kalan bölgenin Yunanistan' a verilmesini talep etti. Trakya'nın Doğu ve Batısı zaten Yunanistan' a bırakılmış olduğundan böylece Büyük Yunanistan gerçekleşmiş olacaktı. Lloyd George (İngiltere), Clamenceau (Fransa), ve Wilson (ABD) 5 Mayıs 1919 daki toplantıda Yunanistan'ın İzmir'e 2- 3 tümen çıkarmasına ve Türklerin çıkarmadan ancak 12 saat önce haberdar edilmesine karar verdiler. Bu Batı Anadolu'nun Yunanistan'a ilhakını sağlayacak planın ilk adımı idi. Türklere karşı yapılan bu haksızlık Çanakkale kampanyasını kaybeden eski Bahriye Nazırı Churchill'i bile çileden çıkarmıştı; “Hak şimdi yan değiştirmiş bulunmaktadır. Galiplerden kaçan adalet, şimdi karşı tarafa
geçmiştir” diyordu. 13 Mayıs'ta Galiplerin karma bir donanması Izmir'de bulunuyordu. Limana yeni harp gemileri geldi. 13/14 Mayıs gecesi İzmir'e
gelen,12000 kişilikYunan çıkarma konvoyunun limana asker indirmesinden sorumlu İngiliz amirali Calthrope 14 Mayıs 1919'da saat 14.00 de İzmir'in İtilâf devletlerince işgâl edileceği notasını 17. Kolordu Komutanı Ali Nadir Paşa'ya ve vali İzzet Bey'e verdi.15 Mayıs 1919 saat 02.00 da Midilli'den hareket eden Yunan konvoyu 08.40'da Pasaport ve Alsancak'ta çıkartma yapmaya başladı. On binlerce yerli Rum çıkanları coşkuyla, ellerinde Yunan bayrakları, çiçekler, alkışlar ve Zito (yaşasın) Venizelos sesleriyle karşıladılar. İzmir Metropoli Hristostomos, gösterişli bir törenle gelenleri takdis etti. Böylece, İzmir'in ve Batı Anadolu'nun Aydın, Ödemiş, Nazilli, Akhisar, Manisa, Balıkesir, Bursa ve Eskişehir'e kadar uzanacak olan Yunan işgali başlamış oldu.
Bu işgâller olurken ve sonrasında kasaba ve şehirlerdeki bir çok yönetici işgâl kuvvetlerini şehrin dışında Yunan bayrakları ile karşıladılar ve gelenlere hiç bir silah atılmadı. Halk yorgun, bıkkın, tükenmişdi ve padişaha ve hükümete bağlı yöneticiler ne söylüyorsa ona itaat ediyordu. Fakat sonradan işgale karşı ilk silah sesi Ayvalık'tan duyuldu. Ödemiş ve Alaşehir'de gelişti. Ve yer yer sadece bulundukları bölgeleri düşmandan kurtarmak için bölgesel gerilla hareketleri başladı. Sonra bunlar Kuvvay-i Milliye – Milli Kuvvetler- adını aldı.
Mustafa Kemal Paşa, 9. Ordu Müfettişi olarak 19 Mayıs'da Samsun' a geldiğinde yanında yalnız 16 kişi vardı. İngilizlerin Karadeniz Ordusu Başkumandanı General
Milne, Mustafa Kemal'in faaliyetlerinden rahatsız olmuş ve Babıali'yi sıkıştırmaya başlamıştı. İngilizlerin baskısı karşısında Harbiye Nazırı Şevket Turgut 8 Haziran'da
1919'da onu geri çağırdı.

Bu yazı 461 defa okundu.

Ad Soyad E-Mail