Sakarya Savaşı'ndan önce cephedeki erler ve subaylar Mustafa Kemal'e işgal bölgesindeki kimsesiz çocukların korumasız kaldığını, bu yüzden çok acı çektiklerini söylediler: 

“Biz cephedeyiz, bizim çocuklarımız güvencede değil. Onları işgal bölgelerindeki yaşlılarımızın yanına bıraktık, ayrıca kimsesiz çocuklar da çok.” dediler.

Mustafa Kemal, bu sosyal yaraya hemen çare buldu. “Çocuk Esirgeme Kurumu” son hızla kuruldu. Kimsesiz kalan çocuklar devlet korumasına alındı. 

Devlet, “kimsesizlerin kimsesi” olmuştu Cumhuriyet yönetimine giden yola girilirken. Biz şimdi neden koruyamıyoruz çocukları? 

Günümüzde çocukları heder eden, sayıları çok yüksek sözde koruyucu, amacından uzaklaşmış kurumlar neden denetimsiz? Çocukların kollanması ve korunmasından kendini insan bilen herkes sorumludur. Yönetim kadrolarındaki tüm görevliler, küçük büyük herkesin itibarını, varlığını korumakla görevlidirler. Hele hele bu sorumlu görevlilerin, çocukların uğrayabileceği ya da zarar göreceği, her türlü kötülükten vicdanları titremeli ve iç huzurları yok olmalıdır. Vicdanınız yoksa siz de yoksunuz! Bu duruma düşen sorumlular, kendi ailenizin ve çocuklarınızın yüzüne sıkılmadan nasıl bakabilirsiniz?

23 Nisan 1920 tarihi, Türk halkının özgür iradesiyle ve inançla gerçekleştirdiği Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin kurulduğu kutlu ve mutlu gündür. Bu meclisin yaptığı yasalarla ülkenin kurtuluşu en başta olmak üzere ülkemizde halkın tüm hizmetleri hukuk çerçevesinde yerine getirilmiştir. Bu nedenle, Türk çocuklarına Atatürk'ün en büyük armağanı “23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı” olmuştur. Yani yasalara ve insan haklarına saygılı nesiller yetiştiren Cumhuriyetimizin, çocuklara armağanı olarak kutlanır her yıl…

Her yıl 23 Nisanlarda dünya çocukları ile ülkemizin güzel kentlerinde buluşan Türk çocukları; dostluk, arkadaşlık, barış, mutluluk, kardeşlik günlerinin şenliğini yaşarlardı. Eşitliğin, özgürlüğün, bağımsızlığın yaşamda en yüce değer olduğunu yüreklerinde ve beyinlerinde duyarlardı. Şimdi konuk çocuklar ağırlanıyor mu? 

Ülkemizin dünya üzerindeki yeri ve değeri ancak insanlarımızın yüzlerinin güldüğü zaman anlaşılır. Bu da, her insanın kendi mal, can ve namus güvenliğinin korunduğunu anladığında gerçekleşir. 

Ulusal Egemenliğin güvencesi altındayız bu hiç unutulmasın! Ulusal Egemenliğe karşı duran tahtlar ve taçlar yok olur.