YazıYorum (Mete Kozdağ)
Çocuk doğuran kadınlara anne diyoruz.
Doğurmak veya doğurgan olmak, anne olmaya yeterli mi? Görüyoruz ki hayır !
Vücut doğurur, kalp büyütür.
Anne, topraktır. Korur, besler ve ortaya çıkarır.
Anne; bebeklik, çocukluk, ergenlik ve gençliğimizin tanığıdır.
Anne, hep sevmektir. Kızınca da, üzülünce de aranmasa da vazgeçmez, sever.
Anne, şatafattır. Çocuklara beş yıldızlı, hizmet verir.
Anne, bilgedir. Sözü mutlaka dinlenmelidir.
Annelik, birinci meslektir.
Anne, bir çocuğu koruyan, onun bakımını üstlenen, seven ve kabul edendir.
Anne olmak, çocuğu karnında değil sonrasında da büyütmektir.
Çocuğa biyolojik olarak can vermese de ona emek harcayıp sevgisini vermek de, anne olmaktır.
Çocuğu büyütmek için çalışmak, onu topluma kazandırmak için her şeyini ortaya koymak demektir, anne olmak.
Anne olmak, başkası için yaşamaktır. Üstelik kim olduğunu, kim olacağını bilmeden yorulmak, direnmek, kendini yaşamaktan fedakarlık yapmak, yaşatmaya çalışmaktır.
Annelerimizden aldığımız hakkı, çocuklarımıza vereceğiz. Bize yapılanları biz de çocuklarımıza yapacağız. Biz ne kadar annelerimize haklarını geri vermişsek, onlar da o kadar geri vereceklerdir.
‘Annelik hakkı ödenmez' derler. Bu çok doğrudur ama anneler zaten ‘ödeme' istemez.
Okunuyor olmak dileğiyle, saygılar.