YazıYorum(Mete Kozdağ)                         

      10 yıl önce 13 Mayıs 2014 tarihinde Manisa'nın Soma İlçesindeki kömür madeninde çıkan yangın nedeniyle 301 madenci hayatlarını kaybetmişti.

      Bu olay, Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en çok can kaybı ile sonuçlanan iş ve madencilik kazası olarak kayıtlara geçti.

      Soma Holding şirketlerinden Soma Kömür İşletmeleri A.Ş. tarafından işletilen maden ocağındaki patlamaya, elektrik ekipmanları sebep olmuştu. Yangın, vardiya değişimi sırasında meydana gelmiş ve 787 işçi patlama sırasında yer altında kalmıştı.

      Toplam 5 bin maden işçisinin çalıştığı ocakta saat 15.00 sıralarında başlayan yangın nedeniyle 420 metre derinlikteki ve 3,5 kilometre uzunluğundaki galerileri duman doldurdu, bu sırada madende bulunan işçiler mahsur kaldı.

      17 Mayıs 2014 tarihinde, toplamda 301 kişinin hayatını kaybettiği ve içeride kimse kalmaması nedeniyle kurtarma çalışmalarının sona erdiği, açıklanmıştı.

      Tüm ülkeyi yasa boğan maden faciasında, 432 çocuk yetim kaldı.

      Madenin patronu Can Gürkan'ın "10 yıl geçti. Ben Soma'yı geride bıraktım. Hatırlamak istemiyorum" sözleri de hem düşündürücü hem de üzücü.

      Kömür karası yüzleriyle tanırız onları. Karadır, alınlarından dökülen ter. İşleri çok ağır ve tehlikelidir. Madenci şehirleri, onların üzerinden şekillenir bulundukları coğrafyada.

      Madenci olmak, yeraltı karanlığıyla arkadaş olmaktır.

      Onlar sayesinde aydınlanır ve ısınırız.

      Madenci, metanla, karbonmonoksitle kardeştir.

      “Önce İş Güvenliği” yazar madenin kapısında, bir de “Uğur Ola”.

      Kara bir ejderhanın ağzına benzer maden ocağı. Bu yüzdendir her vardiya başında sevdiklerinle helalleşmek. Hayatta kalmış olmanın kutlamasıdır her vardiya bitişi bu yüzden.

      En çok arkadaşına güvenir madenci. Bilir ki, bir şey olursa eğer, gerçeğe dönüşürse korkulu düşler, sadece arkadaşları ulaşabilir ona.

      Madenci şehirlerinde, gençlerin “en büyük” iş bulma umududur madenler.

      Kazası boldur maden ocağının. Bir de ölüm olursa, acı düşer toprağa.

      Grizu ve göçüktür, korkulu düşleri.

      8 yıl önce 12 Mayıs 2016 tarihinde saat 22.30 sularında Diyarbakır'da terör örgütü PKK, büyük şehirlerde eylem yapmak için 15 ton patlayıcı yüklü kamyonu, Tanışık köyüne bağlı Dürümlü mezrasında saklamak istedi. Ancak köylüler, buna müsaade etmedi.

      Teröristler, bomba yüklü kamyonla Dürümlü mezrasına kadar kovalandı. Köylüler ile teröristler arasında çatışma çıktı. Planları suya düşen teröristler, kaçamayacaklarını anlayınca köylüleri hedef aldı.

      Kent merkezine 20 kilometre mesafede meydana gelen patlama, şehir merkezinde bile hissedildi. Kamyonun bulunduğu yerde metrelerce derinlikte ve çapta dev bir çukur oluştu.

      16 sivil şehit oldu, geride 38 yetim kaldı.

      Tüm Türkiye'yi yasa boğan bu bu olaylarda hayatını kaybeden madencilerimize ve köylülerimize Allah'tan rahmet, kederli aile ve yakınlarına da başsağlığı diliyorum.    

      Okunuyor olmak dileğiyle, saygılar.