Artık çok değişti her şey

Kişiler, hatıralar, yaşananlar, sevgi ve saygı

İçtenlik, gülümseme, iyilikseverlik

İklimler, doğa ve olması gerekenler

Hepsi değişti

Kimsenin kimseye ihtiyacı yok!

Bencilliğin doruğundakilerden

İyilik yapacak kimse yok!

Böyle olacağını tahmin etmezken,

2012 yılının sonunda başlayan süreç

Etik ve ahlâki kırılmayla sonuçlandı

Artan felaketler tesadüf değil,

Dahası bile olsa, şaşırmaya gerek yok!

Sınırları ortadan kaldıran

Sınırlanamayan insanı çılgın hale getiren

Yaşam karşıtı süreçler ve fikirler

Her şeyi bambaşka bir boyuta taşıdı

Ankete gerek yok, eskiler daha iyiydi

Farkında olabilen anlar bunu tabii ki

Ötekiler ve başkalar arasındaki fark giderek büyüyor

Ruhları taşıyamayan zihinler ve bedenler

Kendilerini savrulmuş buluyorlar, çok uzaklara

Bakışlar, anlayışlar, modalar, tarzlar

Değişti, bozuldu, çirkinleşti

Zarafet nerede?

Bozulan düzelmedi, daha da bozuldu

Şimdi bozuk bir çağın, bozuk tarihlerinde yaşanıyor

Bu bozuk düzen

Şiddetin düzeni dönüyor

Artık çare yok, kaos var ve bu benimseniyor

Eskiler de dağılmış, bir araya gelemiyor

Oysa ki buna çok ihtiyaç var!

1000 laf eden, bir çözüm sağlayamıyor

Bir umutsuzluk sarmalı dönme dolap gibi

Dönüp dönüp duruyor

İnsanlık en büyük buhranında artık

Tarihler yazacak, okuyan okuyacak

Ve anlayacak ki

Bu çağ çok farklı ve yitirilmiş gibi

Masallar eskiyen bahçelerde okunmuyor artık

Çiçekler solmuş, yeşil sarıya dönmüş

Bahar kurak yaz olmuş, kalpler susuz kalmış

Kendi kristal dünyamdan bakıyorum

Kendini kaybetmiş bu evrensel sürece

Güzellik para olmuş, mükemmel olan ise altın, elmas ve pırlanta

Güzel bir paylaşımın adı saçma olmuş

Geçmişe dönemeyen ruhlar

Buruk bir dönemi yaşıyor

Herkes ortak bir payda yerine

İlkel benliğini yaşamaya devam ediyor

Şiirlerin dizeleri erimiş

Düz yazının satırları dökülmüş

Bu çağın adı yalan olmuş!