KIRAL JOHN'A İSYAN
1212 yılı yazında Galler'de yine bir isyan oldu. John bu kalkışı önlemek için, büyük bir orduyla Galler'e gitti. Yakalan 28 isyan liderini astı. Bunların arasında 7 yaşında bir çocuk da vardı. O günün akşamı yemek yerken bir ulak, ona karşı baronların onu tahttan indirmek için bir kumpas hazırladıklarını ihbar etti. Onu ya Galler'de bırakacak ya da öldüreceklerdi. Bu haberi alır almaz John korkuya kapıldı ve derhal askeri hareketi durdurdu.
Gerçekten baronlar John'dan memnun değildi. Braose olayından sonra kendilerini güvende hissetmiyorlardı. Ayrıca özellikle kendilerine yüklenen ağır vergiler altında eziliyorlardı. John hazine üzerinden gözünü ayırmıyordu. Hükümet faaliyeti etkin bir şekilde yürüyordu. Hukuk ve devlet bürokrasisinin belgeleri dikkatli bir şekilde saklanıyordu. Hukukta ve ağırlık sisteminde reformlar yapılmıştı. İyi bir kıral olmak için bunlar yeterli değildi. Baronları ile arası açıktı, ciddi sorunlar vardı.
Sorunlardan biri ‘'scutage'', askerlik hizmeti yapmak yerine, kırala ödenen para idi. Toplanan bu para ile kiralık asker tutuluyordu. Baronlar John'un Fransa'daki ordusuna katılmak istemiyordu. Bu onlar için pahalı bir operasyondu. Eğer zafer kazanılırsa elde edilecek ganimet yapacakları harcamaları karşılayabilecek miydi? John'ın böyle bir savaşı kazanabileceğine de inanmıyorlardı.
1205'ten beri baronlardan Robert Fitzwalter ve Roger Bigod scutage'den şikayetçiydi.1212 ve1213'te şikayetler giderek arttı. 1214'te scutage vergisi en yüksek düzeye çıktı. Ayrıca cezalandırmadaki gelişi güzel sistem, bir başka şikayet konusuydu. Kamu hizmetlerinde yapılan hatalar büyük cezalar ödemeyi gerektiriyordu. Örneğin Cumberland Şerifi Robert de Ros, bazı suçlu olduğu düşünülen kişileri serbest bırakmıştı. Kendisine 300 mark gibi yüksek bir ceza verilmişti. Cornborough'lı William kendisine kesilen cezayı ödeme gücü olmadığından cezaevinde ölmüştü. Böyle yüzlerce olay vardı. John hukuk sistemini manupule ediyor ve hazineye mümkün olduğundan fazla gelir sağlamaya çalışıyordu. Sağlanan geliri de kendisi için kullanıyordu. Özellikle yargıçların kıral tarafından manupule edilmesi baronların büyük tepkisine neden oluyordu. John baronlara şantaj da yapıyor ve bu yolla da gelir elde etmeye çalışıyordu.
John'ın bir başka özelliği de ünlü kişilerin eşlerine ve kızlarına musallat olmasıydı. Bunu başka kırallar da yapmıştı. John bunu dikkatsizce ve incitici şekilde yapıyordu. Kendisine isyan eden baronlardan Eustace de Vesci ve Robert Fitzwalter, John ‘ın eşlerine ve kızlarına zorla tecavüz ettiğini söylemişlerdi. Bu olaylar çoktu. John'a karşı olan nefretin temel kaynağı idi.
27.7.1214'te John'ın Bouvines'da Fransa savaşını, büyük zorluklarla topladığı paralarla kurduğu ordusu, kaybetti. John, Ekim'de geriye İngiltere'ye döndü. Tekrar halktan para toplamak için harekete geçti. Baronlar buna şiddetle karşı çıktı.
1215 Mayıs'ında Baronlar John'a bağlılıktan vazgeçtiler. Yeni bir ordu kurdular. Ordunun adı ‘'Tanrı ve Kutsal Kilise Ordusu'' idi. Bu kuruluşun başında o günkü İngiltere'nin en ünlü baronları bulunuyordu: Robert Fitzwalter of Lord Dunmow, Roger Bigod The Earle of Norfolk, Geoffrey de Mandeville the Earl of Essex, Saer de Quincy, The Earl of Winchester, Henry de Bohun The Earl of Hereford bunlardan bazılarıydı. Baronlar, Fransız kıralı Philips'in yeğeni Prens Louis'e İngiltere tahtını önerdiler. 17 Mayıs'ta baronlar Londra'yı işgal ettiler.
