Yaşam, değişimdir.
Doğanın değişmez, acımasız, boş vermeyen yasası, değişim üstüne oturmuştur. Hangi canlı, beslenmek, var olmak, üremek üzerine kendisini doğaya uydurursa, hangi canlı zamana ayak uydurursa, o canlı yaşar, var olur.
MANDALAR KAYBETTİ
Sulak alanlar ve bereketli çayırlar yok olunca, üstelik traktörler, bin mandanın görevini üstlenince, mandalara gerek kalmadı, mandalar, yaşamdan çekildi.
X X X
Doğa, insanoğlunun kurduğu mekanik düzene karşı, kendi içinde basit, düzenli ve ilkelidir. Toprak, ne ekerseniz onu verir. Mısır ektiğinizde karşınıza hıyar çıkmaz. Buğday ekerseniz, buğday biçersiniz. Ama insanın düzeni, hele ki iki yüz yıldır süren kapitalist düzen, bu sadelik, gerçeklik ve yalınlıkta değildir. Doğanın dürüstlüğünün tersine, insanın düzeni ikiyüzlülüğe, sahtekârlığa, yalana, hırsızlığa dayanır.
Doğa, dosdoğrudur.
Suyun boğduğunu, ateşin yaktığını, karın dondurduğunu, kuraklığın öldürdüğünü, dikenin battığını bilirsiniz. Doğanın işleyiş kuralları basit ve anlaşılırdır. Ama insanın düzenini anlayamazsınız. Doğa aldatmaz ama insanın düzeninden her türlü puştluğu beklemelisiniz. Doğada kurt kılığında kuş yoktur ama insanın düzeninde koyun postuna bürünmüş kurt çoktur.
EŞEKLER DE KAYBETTİ
Binlerce yıl insanın yükünü taşımış, çilekeş eşekler de motorize olan insanın nankörlüğüne uğradı. Doğaya terk edildi. Köylerde ve kentlerde damı kalmadı.
X X X
Doğa, akıllı olan canlıların hizmetindedir. Yiyeceğini nereden bulacağını bilen, güvenliğini sağlayan ve üreyebilen her canlı akıllıdır.
Papatyalar, soğukta açmazlar.
Balıklar, kumsalda gezmezler.
Turnalar, pusulasız binlerce kilometre uçup, yaşam yerlerini bulurlar.
Tilkiler, kümese gece dalarlar.
Ayılar, bala bayılırlar.
Yılanlar, kış uykusuna yatarlar.
İnsanlar, bu hayvanlar âleminin en akıllı canlıları olduğu için, doğanın her koşuluna kendilerini uydururlar. Onun için her yerde, her iklimde, her zaman yaşarlar.
X X X
İNSANLAR DA KAYBEDİYOR
İnsanın yaşamını doğadan çok, insanın kurduğu düzen belirlemeye başlayalı beri, insan insanın kurdu olmuştur.
Var olan düzeni yönetenler, kendi çıkarları ve iktidarları için çok sayıda insanı sömürür, çalıştırır. Bu acımasız düzene ayak uyduranlar birçok bedel öder. Ayak uyduramayanlar da ya başkaldırırlar ya da yok olurlar. Doğanın insana verdiği hayatın son'lu olması kaçınılmazdır. Ama insanın insana ömür biçmesi ahlaksızlıktır.
Doğada güçlü olan yaşar.
İnsanın kurduğu düzende de.
Ben doğayı severim.
İnsanı da.
Kaybetmeyen insanı!
