Türkiyedeki mesleki ve teknik eğitim; cumhuriyetle birlikte devlet politikası olarak ele alınmıştır.
1923-1940 yılları arasında mesleki ve teknik eleman yetiştirmek için ulusal bir yapı oluşturulmuş, öğrencilerin de mili eğitim sistemi içinde yer alması sağlanmış.
Mesleki ve teknik eğitimin öncelikli hedefleri; katılımcı bir anlayış, nitelikli iş gücü, mezunların üretime katılacak şekilde yetiştirilmesi, uygulanan programların iş piyasasının ihtiyaçlarına göre hazırlanması, eğitimle birlikte sosyal ve sektörel entegrasyonunun sağlanması ve sisteminin sürekli geliştirilmesi, kalitenin artırılması olarak belirlenmiş.
Ülkemizdeki meslek ve teknik eğitim için uzun süredir çalışılıyor ama sorunlar çözülemediği gibi daha da artıyor.
Mesleki ve teknik mezunları, alt grup çalışan şeklinde görülüyor ve gittikleri okullara da 'mecburi istikamet' yönüyle bakılıyor.
İşler değişti ve artık günümüzde gelecek garantisi sunan mesleklerin çoğunluğu, teknik bilgi ve beceri gerektiriyor.
Taşan bardak tarafında olan beyaz yakalılar, dolmayan bardağın içindeki mavi yakalılara göre, kazanç tarafında geride kalmış durumda.
Kazanç tarafındaki durum bununla kalmıyor ve el becerisi isteyen tamiratlar için çare arayan beyaz yakalıların bulamadığı usta-kalfa-çırak 3'lüsü, artık iş seçmeye başladı.
Okunuyor olmak dileğiyle, saygılar.