24.03.2025
Yapraklar düşerken
Yapraklar düşerken
Ben
Uçuyordum.
X X X
Seksen yaşıma geldim mi…
Kendimi şu sararıp kucağıma düşen çınar yaprağına benzettim.
X X X
İnsan, üç şeyi durduramaz.
Zamanı.
Değişimi.
Değiştirme isteğini…
X X X
İnsan,
Akıl demektir.
İnanç şöyle dursun!
X X X
Papa 1. Gregorius, şöyle buyurmuş:
“Nerede şiir varsa, yakın.”
Zavallı!
Bilmez ki,
Şiir, insanın varlığıdır.
Şiir, hep var olacak, yobazlar unutulup gidecek.
X X X
“Dede,
Bilmiyorsun”
Dedi torunum.
Evet, bilmiyorum.
Torunum, bilgi çağında yol alıp gidiyor.
Ne güzel!
X X X
Şu İsrael'e bak!
Arabın kafasına kafasına bilimin sopasıyla vuruyor.
Ve Arap dünyası gık diyemiyor.
Zavallılar!
X X X
“Rakı şişesinde balık olsam”
Demiş şu Orhan Veli.
İşte burada.
Hafif bir poyraz.
Işıldayan gökyüzü.
Merhaba sarkıtan yaşlı ıhlamur.
Gecenin sessiz cümbüşü.
İstavrit, yanında Kırkağaç kavunu, Manyas kelle, yeni rakı…
Satmışım dünyayı!
Bu yazı 87 defa okundu.
