I)ATATÜRK
Bir karanlık , bir ucu sende, bir ucu tarihinde
Vurdu bir kez kartal kanadı kırdı parçaladı
Işıdı bir ara, bir tan kısacık;
Bir çeyrek yüzyıl…
İşte bu “Atatürk!” derler..
Hani adına dizeler dizdiğimiz
Hani adına türküler çığırdığımız
Hani adına antlar içtiğimiz;
“Atatürk bu!” derler , bu kadar derler, dahası yok derler
Hani o dilimizde, gönlümüzde, söylemlerimizle:
Hani o yasalarla korumağa çalıştığımız;
Hani o tanıyamadığımız, anlayamadığımız?
Derler ki”övelim Atatürk'ü..ama ölsün!”
Derler ki “sevelim Atatürk'ü; ama gömelim..
Atatürk bir bayrak olsun, altında mutlu törenler kutladığımız..
Mutlu yarınlar kıvırdığımız, mutlu düşler kurduğumuz..”
Bilmezler mi çarmıha geriştir bu Atatürk'ü;
Çarmıha geriş, putlaştırış,tapınış..
Ve işte bir tapınak Atatürk için Anıtkabir
Yaptıklarıyla sınırlar Atatürk'ü..ne aldanış!
Yapacaklarını, yaptıracaklarını unutarak…
Sığar mı hiç Atatürk Anıtkabir'e sığar mı ?
Sığar mı hiç sizin o sınırlı yüreklerinize;
Sığar mı hiç sizin o dalkavuk tarihinize?
Atatürk bir çıkıştır bir varış değil;

Varmak tükenmek demek, Atatürk tükenmez!
Varmak ölüm demek, Atatürk ölmez!
Ben ölürüm , benimle eksilir Atatürk;
Sen doğarsın, o doğar, başkaları doğar
Sizinle bin doğar , bin çoğalır , bin yücelir
Dünya sürer, yaşam sürer; sürer Atatürk.
Atatürk bir yönün adı, özgürlüğe, uygurluğa , ileriye..
Bir parlamış, bir sönmüş,.. “aha yolun” demiş;
Atatürk bir ufkun adı, dağın değil;
Himalaya kadar bile olsa dağın değil!
Dağ durur, oysa ufuk yürür;
Her ufukta Atatürk büyür,
Her ufukta yenilenir bir kez..
Atatürk bir ilk hızdır doğadaki,
Tohumu çatlayan bir güç.
Kozayı delen bir vuruş,
Kuşun kanadında ilk güdü..
“Koş” demiş sana “, “atıl” demiş; durulur mu?
Atatürk durmuş mu ki sen durasın;
Atatürk susmuş mu ki sen susasın;
Atatürk ölmüş mü ki sen ölesin?
Atatürk bir kavganın adı her gün yenilenen;
Her gün değişen düşmana karşı..
Bilgisizliktir bu düşmanin adı çok kez,
Geriliktir, aptallıktır, dönekliktir;
Çıkarcılık, neme gerekçilik, vurdumduymazlık;
Korkaklık, eyyamcılık, yalancılık…
Bir bakarsın topla tüfekle yürür üstüne;
Bir bakarsın, ta içinde, seni kemirir bir kurtçuk..

Atatürk bir aktörenin, bir buluncun adı
Her gün bizi bir kez daha yönelten doğruluğa;
Doğruluğa, yiğitliğe, namusluluğa…
Her gün bir kez daha yarışalım diye kendisiyle
O en güzele, en iyiye, o en yüceye..
DR. ORHAN ASENA

II)SON AYLARIN ŞİİRİ
Ben sevince yeryüzü arınır
Yüzüme vurur gölgesi
Yüreğim aşkla beslenen başaktır
Açılır
Soymak ister kabuğundan bedeni
Ben ağlayınca serçeler uçar
Dünya küçülür gözümde
Durur önümde bir hüzün serpintisi
Yayılır
Yıkmak ister acıdan kuleleri
Ben gidince öfkem ayaklanır
Dinderemez onu çocuklar bile
Köpürür taşar ama yalnız kalır
Morarır
Yalnızlığın verdiği sessizlikle
SÜREYYA BERFE

III)BUĞDAYIN TÜRKÜSÜ
Halkım ben, parmakla sayılmayan
Sesimde pırıl pırıl bir güç var
Karanlıkta boy atmaya
Sessizliğı aşmaya yarayan
X

Ölü, yiğit, gölge ve buz , ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk, toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kırmızı elleriyle
Sessizliği burgu burgu gibi deler de

Biz halkız , yeniden doğarız ölümlerle
PABLO NERUDA , Çeviren; Hilmi Yavuz

Buğday nasıl filizini sürer de

Bu yazı 489 defa okundu.

Ad Soyad E-Mail