Sevgili Öğrenciler,
Size bir gülmece öyküsü koyuyorum sosyal medyada. Sizin okumalarınız çoğaldıkça öyküler yazabilirsiniz. Gözlerinizden öperim. Başarılar dilerim.



Saffet Amcayla Munise Teyze “Kuş Sevenler Derneği” kurdular. Köşedeki salkım söğüdün altına da kuşlar için su ve yem kapları koydular. Oğuz sabah akşam
bunları doldurmakla görevlendirildi. Derneğin ilk üyesi olmak kolay değil!
Munise Teyze evini kuş hastanesine çevirdi. Yaralı karabatak, kanadı kopuk martı, yuvadan düşen leylek yavrusu hepsi iyileştirildi. Komşusu kavgacı Zehra Teyze
bu işe çok bozuldu.
“Leylek besbelli son yavrusunu yuvadan atmış, istemiyor. Neden iyileştirirsin be kadın? Martı, karabatak doğada çoktur. Balkonu, bahçeyi kirletiyorlar zaten. İşin mi yo! Onları iyileştireceğine torunlarına yün hırkalar örmelisin!
Leyla Teyze dernek üyesi, hemen Munise Teyzeyi savundu:
“Torunlara da mahalleye de yün hırkaları sen örebilirsin. Yüncüler de ev geçindiriyor. Hepsini zengin ettin zaten. Biz doğadaki kuşları koruyoruz.
Soyu tükenmesin!”
Zehra Teyze hemen küstü:
“Ne haliniz varsa görün. Size hanım işleri yapın diyen de kabahat. Siz sokak işleri yapmaya meraklısınız!”
Sokağımızın akide şekeri gibi tatlı mı tatlı marangoz Kemal Amcası var. Kimin sandalyesi kırılsa, masanın bacağı çıksa Kemal Amca onarır. Beş kuruş ücret almaz.
Munise Teyze küçük kuşlara çok acıyor. Kemal Amca'ya kuş evleri yaptırdı.
Biz de yardım etmek istedik ama kabul ettiremedik.

“Seramikler gibi yamuk olursa kuşlar içine giremez. Ya da içine girenler çıkamaz,” dedi.
Haksız da değil! Gerçi bizim seramikler kentte ünlendi ünlenmesine ama Kemal Amca sanatına söz söyletmez!
Kuş evleri öyle güzel olmuş ki görenlerin gözleri kaldı. Bizim Aysel ne görse onu olmak ister:

“Ay, kuş olasım geldi. Ağaçlarda, rüzgârla sallanan evde uyumak güzel mi acaba?”
Serpil Teyze yazlığını süslemeye pek meraklıdır:
“Kemal, Kemal! Serpil Abla yazlık evine kuş evleri yapıvereyim demezsin!
Şimdilik yedi tane ayarla. Ben bu pazar yazlıktaki ağaçları sayarım. Gerisini de tamamlarsın. Turuncuya boya çok yakışır.”
Kemal Amca başını salladı.
“Belediye başkanının çay bahçesine masa, sandalye yapıyoruz. İşimiz çok.
İşler bitirince senin kuş evlerini yaparız.“
Serpil Teyze önemsenmek ister:
“Ne demek başkanın çay bahçesine masa, sandalye yapıyoruz. Ben de kuş evlerini parasıyla yaptıracağım!”
Kemal Amca sabırla başını salladı:
“Olur, olur Serpil Teyze. Yarın yaparım. Belediye başkanı da bizim suyu, elektriği keserse, işlerim aksar ama ne yapabilirim?”
Serpil Teyze sertçe başını salladı:
“Kemal söylenme. Kırk yıllık komşuyuz şurada.“
Saffet Amca dayanamadı araya girdi.
“Kemal evladım ben çok yoruldum. Şuradan iki genç bulsaydık!”
Mahallenin basketbol takımı marşlarla oradan geçiyordu. Kemal Amca çağırınca koştular. Ağaçlara tırmanıp birer kuş evi astılar. İçlerinde saf bir Necip vardı. O sordu:

“Kemal Ağabey ağaçlara biblo asmak nereden aklınıza geldi? Babamın dükkânına da asalım. Belki turist kızlar beğenir.”
Kemal Amca Necip'e ters ters baktı:
“Sen varsın ya sizin dükkânda. Senin kulaklarını gören turist dayanamaz, dükkâna dalar!”
Sokağımızın çocukları kahkahayı koyverdiler. Necip güzel bir delikanlıydı ama kulakları yelken bezi gibiydi. Mahallenin en titiz hanımı İffet Teyze gözlerini açarak geldi:

“Kuş evlerini hep aynı yüksekliğe asmıyorsunuz! Karşıdan düzgün görünmüyor. Biri aşağıda, biri yukarıda, olmaz, Kemal oğlum!”
Kemal Amca yorgun, kanter içinde kaldırıma oturdu:
“Kusura bakma İffet Teyze, metre getirmeyi unutmuşuz! Ölçemedik.”



Sokağımızda beş ağaç var. Kemal Amca cömert, sekiz kuş evi yapmış. Bizim saf Necip koşarak geldi.
“Kemal Ağabey bunlar arttı. Elektrik direklerine de asalım mı?”
Kemal Amca boynunu büktü.
“Asın, asın. Zaten belediye başkanı da beni asacak. Sandalyeler yetişmezse çay bahçesi açılışına, benim sonum olur. Necip seni de yanıma asar, yan yana sallanırız direklerde...”
İffet Teyze pek üzüldü bu duruma:
“Kemal oğlum. Ben size su, ekmek taşırım. Sen hiç üzülme!”
Sokağımızın beş ağacına kuş evleri asıldı. Minik kuşlar içine girip çıkıyor. Kuş sesleri doldu sokağımıza. Kuşlar bu durumdan memnun mu bilmiyorum. Kuşların
dillerinden anlasam sorardım!
Saffet Amcayla Munise Teyze şimdi kuş evlerini çoğaltabilmek için sokağımıza yeni ağaçlar dikmeyi düşünüyorlar. Sokağımızda kuş sesleri çoğalır mı dersiniz?
Kemal Amca ömür boyu kuş evleri yaparak yaşayacak. Zamanı kalırsa ekmek parası da kazanacak...

Bu yazı 391 defa okundu.

Ad Soyad E-Mail