Bir yalnızlık yaşandı COVID 19 sürecinde.

Hem hasta yönüyle, hem hasta yakınları yönüyle.

Hem de hekim, hemşireler ve paramedikler yönüyle.

Tüm dünyadaki bu derin yalnızlık pek fazla irdelenmedi.

Bunlar içinde hemşirelerin yalnızlığına ise ödev-sorumluluk gibi terimler üzerinden değinildi.

Oysa bu konu başlı başına bir sorundur.

Kliniklere yığılmış yüzlerce COVID 19 hastasının bakımını sürdürmek

Fazla mesai koşullarına direnmeye çabalamak

Ek ücret dahi talep edemeden hemşirenin yapması gerekenlerinin üstünde

Bir tekniker gibi çalışmak…

Etik ve ahlâki miydi?

Tabii ki de hayır.

Sorabildiklerime sordum.

Suskundular, yorgundular.

Teoride anlatılanlardan bıkmışlardı.

Pratikte öyle değil bu işler diyorlardı.

Nasıl hissediyorsunuz denildiğinde,

Cevapları yalnızlıktan başka bir şey değildi.

Çoğu aileleri ile vedalaşamadan

Kendilerini bu savaşın içinde bulmuştu

Yaşasaydı, hemşireliğin ikonu Florence Nightingale'in takdirini kazanacak boyuttaydı mesaileri.

Ancak yalnızlık vardı, yorgun bedenlerde

Her yeni güne yeni bir yaşam savaşının bakımını üstlenmek uğruna…

Bu tablo tüm dünyada yaşandı ve yaşanmaya devam ediyor.

COVID 19'un halen devam ettiği bugünlerde

Yorgun hemşirelik öykülerine yenileri ekleniyor.

Daha birinci atak bu, yani birinci devre,

Peki ikinci atak geldiğinde ne olacak?

Sadece teknoloji değildir göz önünde olan.

Meslek çalışanı faktörünü yabana atmayın.

Bu yorgunluk ve yalnızlık ikinci atakta

Kliniklerde nasıl yaşanacak?

Pandemiler tarihinde görülmemiş bir duyarsızlık tablosu yaşanırken toplumlarda

Hemşireler hastaların zor bakım senaryolarını nasıl üstlenecek?

Hiç kimse etik duyarlılık, sorumluluk gibi kısa çıkış yollarına sapmasın.

BU ciddi bir durumdur.

Mesleki haklar anlamında yapılması gerekenlere özen gösterilmesi gerekiyor.

Onlar birinci atakta görevlerini layıkıyla yerine getirdiler.

Kaos ve çelişkinin içindeki ikilemi yaşadılar.

Kısıtlı kaynakları, olmayan tedavi olanaklarını bir virüse karşı

Üst seviyede bakım vererek çözümlemeye çalıştılar.

Hemşirelerin COVID 19 ‘daki yalnızlığını fark ediyorum bir etik ve tıp tarihi uzmanı olarak

Fakat bundan haberi bile olmayanların varlığını da biliyoruz.

O halde artık duyarlılık zamanı yaklaşmıştır.

Sonbahar ve kış aylarına girmeden

Yalnızlığın içindeki başarı öykülerinin yazarlarından olan hemşireleri hatırlayın!

Tıbbi destek, bakım ve tedavi uygulamaları onların emeği ile yükseliyor

İşleri, konumları ve sosyal çevreleri ile huzurlu kalmalarını sağlayacak önerileri hep birlikte düşünelim.

Düşünmenin de ötesinde uygulamaya ve çözüme yönelelim.