Bugün Büyük Atatürk'ün 82. ölüm yıldönümü.
Onu saygı ve özlemle bir kez daha anıyoruz.
Son 18 yıllık iktidar, daha ilk gününden itibaren Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşlarıyla sorunları olduğunu her vesilede dile getirmekten geri durmadı.
Aslında Arap alfabesinden dünyaya entegre olmanın gereği Latin alfabesine geçişi her şeyin sonu olarak değerlendiren, aydınlanma devrimlerini kabul etmeyen ve tam bağımsız bir Türkiye şiarını ümmete bağlayan bir anlayışın ulusallıkla ilgisi olması zaten mümkün değil.
Hukuk devleti olmaktan çıkan, var olan Anayasa'yı ve yasaları tanımayan bir sistemde kimsenin can ve mal güvenliği olamaz.
Meclis'i işlevsiz dolayısıyla halkı temsil etmeyen bir parlamento var.
Yürütme yani hükümet, tek adama bağlı ve Meclis denetiminde değil.
Dahası milletin tüm kaynaklarını keyfince kullanan yani bütçeyi istediği gibi yapan bir sistemin uygulandığı ülkenin devletinin egemenliği ve halkının bağımsızlığı söz konusu olamaz!
Yurttaşı kul gören bu nedenle istihdamını düşünmeyen, açlığını ve işsizliğini din tacirliğiyle sömüren bir zihniyetin, halk yararına gelişen bir ekonomiyi düşünmesi mümkün değildir.
Ülke kaynaklarını kendisi ve yandaşına aktaran, rüşveti olağanlaştıran, usulsüzlüğü yeni usul haline getiren dolayısıyla çöken ekonomiyi yüksek faizli borçla ayakta tutan bir yönetimin halk yararına iş yapması beklenemez!
***
Zaten hantal kalan ama en azından yurttaşın işini yapamaya çalışan Devlet yapısı hepten bozuldu.
Bakanlıklar, kurumlar ve kuruluşlar geleneklerini kaybetti.
Oysa kurumsallık, o ülkenin olduğu kadar, yaşamı oluşturan tüm yapıların kalıcı olması, birey/toplum ile kurum arasındaki güven duygularını güçlendiren ve de kurumların istikrarını sağlayan önemli bir bağdır.
İktidarın Türkiye'ye yaptığı en büyük kötülük devlet geleneğini yok etmesidir.
Ne yazık ki; Türkiye Cumhuriyeti'nin kurumsal kimliği kayboldu.
***
AKP anlayışı Türkiye'yi çağdaşlıktan uzaklaştırdı ve tam bir dejenerasyonun içine itti.
Dünya gelişir ve değişirken Türkiye, değişimini gerileşerek sürdürüyor.
Yüzyıllık kurumlar bile bu amorf düzende kendi kimliklerini unutmuş görünüyorlar!
***
Son örnek Galatasaray Spor Kulübü.
Pazar günü oynanan Sivasspor/Galatasaray futbol maçında Galatasaray Kulübü'nün giydiği forma üzerindeki arma, Galatasaray Kulübü'nün arması değildi!
Resmi kimliği olan ve dünyada tüm spor kurumlarına akredite olan Galatasaray Arması, “beyaz zemin üzerine sarı ve kırmızı G ve S harflerinden oluşur.”
Oysa Sivas'ta Galatasaray; “siyah zemin üzerine sarı ve kırmızı renklerin karıştırıldığı ve G ile S harflerinde bu bulaşık renklerin bulunduğu bir armayla” sahaya çıktı...
Takımların yönetimleri sezon başında, hangi formalarla maç yapacaklarını federasyonlara bildirirler. Ancak arma değişikliği yapamazlar!
Kulüplerin armaları yani kimlikleri yalnızca, Genel Kurul Kararı'yla değişir.
Ben Galatasaray Kulübü divan üyesiyim. Kulüp bugüne kadar arma değişikliği kararı almadı. Galatasaray kimliğini değiştirmedi!
Bu nedenle TFF, Sivasspor karşısında oynayan takımı, değiştirdiği arma nedeniyle resmi prosedüre uymadığı gerekçesiyle cezalandırabilir.
Ve Galatasaray'ın 3 puanını silebilir.
***
Galatasaray gibi mazisi 2. Beyazıt'a dayanan bir camiayı yöneten bir avuç kendini bilmez kişi, sadece cahilliklerinden değil, ülkeyi yöneten iklimin verdiği pervasızlıkla keyfi işler yapabiliyorlar.
Asırlık armayı değiştirebilecek kadar etikdışı davranışlarla koca bir camiayı rencide edebilecek cesareti gösterebiliyorlar
Bu yönetim son genel kurulda, idari olarak ibra edilmemiş ve tüm camiayla kavgalı olmasına rağmen pişkince görevde kalmaya çalışıyor…
O zaman camianın şöyle bir soru sorma hakkı doğuyor.
Galatasaray Başkanlığı ile ne rant elde ediyorsunuz?
***
Yapılanları gördükçe, ilkelerinin yok edildiğine tanık oldukça ve Türkiye'nin saygınlığı kayboldukça ulu önder Atatürk'ü daha büyük bir özlemle anıyoruz…
