Geçtiğimiz hafta hükümet içinde ve üst bürokraside önemli değişiklikler yapıldı. Merkez Bankası Başkanı görevinden alındı ve bir başkası atandı. Hazine ve Maliye Bakanı (damat bakan) görevini bıraktı. Yeni Bakan işbaşı yaptı.
   Hafta boyu mali politikalar ve faiz konusu konuşuldu. ‘'Faiz enflasyonun sebebi mi, sonucu mu'' konusu üzerine Cumhurbaşkanı bol bol konuştu. Faiz öne çıkarıldı.
   Hazine ve Maliye Bakanı'nın görevden ayrılması ile düşüş gösteren döviz, bu günlerde yine yükselme yönünde hareketlendi.
   Hani faiz düşerse enflasyon da düşecekti. Faiz düşürüldü enflasyon düşmedi. Döviz artıyorsa enflasyon da artıyor. Hayat daha da pahalılaşıyor.
Yeni Merkez Bankası Başkanı ile birlikte faiz oranı arttırıldı.
   Döviz önce biraz düşüş yaptı. Ama sonra yine artmaya devam ediyor. Dolar 7,5 liraya kadar gerilemişti. Yine 8,00 liraya kadar çıktı. Paramız değer kaybetmeye devam ediyor.
****
    Ekonomi denilince akla ‘'üretim'' gelir.
Her türlü mal ve hizmeti üretebiliyorsanız sıkıntı yoktur.
   Enflasyon söz konusu olmaz. Üretemeyen bir ülke dışa bağımlı hale gelir. Başta tarımsal üretim ve diğer alanlarda üretim yapamadığımız için temel gıda maddelerinde bile dışa bağımlı hale geldik. Zaten dış alım (ithalat), dış satımdan (ihracat) çok olduğu için dış ticaretimiz büyük çapta açık veriyor. Giderek de bu açık
azalmıyor, artıyor. Eh böyle bir ülkede yaşam pahalı olmaz mı?
   Enflasyon olmaz mı?
   Haydi sanayinin ara mallarını, başka bazı üretemediğimiz ya da bizde olmayan diğer ürünleri dışarıdan almak zorundayız. Fasulye, nohut, mercimek, dahası saman da dışarıdan alınmaz ki!
   Yurdumuz toprakları bu ürünlerin anavatanıdır. Petrol-doğalgaz yok, fasulye, nohut, mercimek de mi üretilemez?
****
   Biz asıl güncel olan konumuza, faize dönelim.
   Varsayalım ki çok paramız var. Bu parayla yatırım yapmak istiyoruz. Fabrika, ticarethane kurmak bilgi ister. Herkesin yapabileceği bir iş değildir. En basit yatırım ev almak, arazi almak ya da parayı para olarak tutmak, vadeli bir banka hesabına yatırmaktır.
   Aldığımız evleri kiraya vererek kira geliri elde ederiz.
   Aldığımız tarlaları icara verip icar gelirimiz olur.
   Parayı bankaya vadeli yatırırsak faiz geliri alırız.
Kira, icar, faiz sözcükleri dilimize Arapça'dan geçmiştir.
Kira almak günah değil, icar almak da günah değil ama faiz almak haram ve günah deniyor. Burada bir çelişki, bir sıkıntı vardır.
   Özel durumlar hariç, kimse evini, arazisini bir başkasına parasız kullandırtmaz. Hele günümüzde kimse kimseye belli miktarda parayı vermez, veremez. Babası oğluna vermez denir ya tam da işte öyle. Her hizmetin bir karşılığı olduğu gibi, malı da, mülkü de, parayı da bir bedeli karşılığı kullanabiliriz.
   Haram diye söylenen faiz tefeci faizidir. Güncel ve yasal banka faizlerinden kat be kat fazla para talep etmenin adı tefeciliktir. Bu dinimizce olduğu gibi yasalarımızca da yasaklanmıştır. Suçtur.
   Örneğin adamın on bin liraya acil ihtiyacı var. Eşinden, dostundan, akrabasından bu parayı bulamazsa bankaya gider.
   Banka güncel faiz yüzde iki-üç ile borç verebilir. Ya da tefecilik yapan birine giderse ve tefeci de yüzde kırk-elli faiz karşılığı verebilirim diyorsa, işte bu fırsatçılığı engellemek için faiz haramdır denildiğini düşünüyorum. Evet bu haramdır. Yasalarımız da bunu engeller.
   Kuran'da Ali İmran Suresi 130'uncu ayet ; ‘'Ey iman edenler faizi kat kat arttırılmış olarak yemeyin.'' Sözü tefeci faizini bize söylüyor.
   İslamiyetin ilk yılları Mekke ve Medine kentleri ticaretin canlı yapıldığı yerlerdi. Bu kentlerdeki çok para sahibi zenginler, ticaret yapanlara kredi veriyorlardı. Bugünkü bankacılığın benzeri bir mekanizma oluşmuştu. Tefecilik yapıyorlar, tüccarları ve halkı sömürüyorlardı. İşte yasaklanan bu tefeci faizidir.
   Diyanet İşleri Başkanlığı ve Fetva Kurulu bu işe el atmalıdır.
   İnançlı insanlarımızı bu vicdani rahatsızlıktan, faiz baskısından kurtarmalıdır.
   Sevgi ile, sağlıkla kalın….

Bu yazı 524 defa okundu.

Ad Soyad E-Mail